سال 2007 كفه های ترازوی جمعیت به نفع فلسطینیان سنگینی خواهد كرد

  سی ام مارس هر سال مصادف است با سالگشت روز زمین. مردم فلسطین اشغالی امسال سی و یكم سالگرد روز زمین را زنده می دارند. گرامیداشت این روز بهانه ای است تا فلسطینیان پایبندی خود را به حفظ خاك میهن و اعتراضشان نسبت به اقدامات اشغالگرایانه دشمن صهیونیستی و همچنین غارتگری های آنان اعلام بدارند ؛‌ اما در سال جاری فلسطینیان سالگرد روز زمین را در سایه پیروزی جمعیتی خود بر یهودیان جشن می گیرند و از این طریق بر ادعای‌ دروغین جنبش صهیونیسم مبنی‌ بر فلسطین سرزمینی بدون ملت است خط بطلان می كشند.

چالش بر سر زمین و جمعیت:

مناقشه فلسطین و اسرائیل از بدو آغاز بر سر زمین و انسان بوده است و همچنان هدف اساسی جنبش صهیونیسم و اسرائیل سلطه بر بخش اعظم اراضی فلسطین و مصادره آنها از طریق اسكان شمار زیادی یهودیان در آنجا است.

معیار اساسی برای سنجش میزان موفقیت جنبش صهیونیسم در اجرای‌ پروژه استعماری‌ خود در فلسطین در میزان زمین هایی است كه از بدو فعالیتش تاكنون مصادره كرده است و میزان توانمندی این جنبش در جذب مهاجران یهودی و اسكان آنان در فلسطین اشغالی خلاصه می شود. بر این اساس، دو عنصر زمین و جمعیت سرنوشت نبردی را كه جنبش صهیونیسم وارد آن شده است، رقم می زند. یهودیان پس از تكمیل تعداد یهودیان مهاجر دولتشان را اعلام كردند و از اینجا بود كه نزاع و درگیری آغاز شد و به نبردی بر سر زمین و حفظ برتری جمعیتی مبدل گشت و صهیونیست ها برای اثبات ادعای خود مبنی بر اینكه فلسطین سرزمینی بدون ملت است و به ملتی بدون سرزمین تعلق دارد، اهمیت خاصی می دادند.

سال 2007 كفه های ترازوی جمعیت به نفع فلسطینیان سنگینی خواهد كرد:

به رغم كشتارها، قتل عام ها، كوچ های اجباری و جنایت های چندین ساله رژیم صهیونیستی كه از زمان اعلام موجودیت دولت عبری در فلسطین آغاز و تاكنون ادامه دارد ؛ اما صهیونیست ها با پایان سال 2007 دیگر در اكثریت نخواهند بود ؛ به نحوی كه فلسطینیان از نظر تعداد با یهودیان برابر خواهند شد و این امر بر خرافات و افسانه هایی‌ كه صهیونیست ها در تشكیل “اسرائیل”‌ بدان استناد می ورزیدند، خط بطلان می كشد.

از جمله این افسانه ها می توان به داستان ساختگی “فلسطین سرزمینی بدون ملت برای ملتی بدون سرزمین است” و پیش بینی می شود كه طی چند سال آینده و از آغاز سال 2008 برتری‌ جمعیتی ـ‌ البته با احتساب فلسطینیان ساكن اراضی اشغالی ـ‌ به نفع صاحبان اصلی این سرزمین رقم بخورد و مجموع تعداد عرب های ساكن سه منطقه كرانه باختری، نوار غزه و اراضی اشغالی 48 از شمار یهودیان حاضر در این سرزمین بیشتر شود.

جدول زیر گزارشی مفصل را در خصوص تراكم جمعیتی در مناطق مختلف، نسبت جمعیتی هر گروه در مقایسه با كل جمعیت، تغییر بافت جمعیتی از سال 2001 تا سال 2007 به دست می دهد. ضمنا آمار و ارقام موجود در این جدول مستند می باشد و از منابع رسمی فلسطینی و “اسرائیلی”‌ تهیه شده است.

جدول ویژه پیش بینی بافت جمعیتی تا پایان سال 2007

ابعاد چالش جمعیتی:

هر روز دامنه چالش جمعیتی در اسرائیل گسترده تر می شود و این مسئله یهودی بودن “اسرائیل” عبری را مورد تهدید قرار می دهد، به ویژه آنكه جمعیت یهودیان در مقایسه با جمعیت فلسطینیان ساكن سرزمین قدیم فلسطین رو به كاهش است كه این مسئله می تواند انگیزه ای برای آغاز یك سری برنامه ها و طرح های خطرناك از سوی صهیونیست ها باشد كه در راس آنها می توان به گسترش موج كوچ اجباری فلسطینیان به خارج از فلسطین اشاره كرد.

منشا نگرانی اسرائیل دو عامل است ؛ نخست اینكه میزان رشد جمعیت در میان یهودیان در مقایسه با عرب ها ناچیز است و مسئله بعدی كاهش 80 درصدی مهاجرت یهودیان به مناطق اشغالی است ؛ اما علت سوم مربوط به تمایل یهودیان به ادغام در جوامع یهودی باز می گردد و این در حالی است كه فلسطینیان همچنان به بازگشت و اقامت در فلسطین می اندیشند. از جمله ابعاد بحران جمعیتی در اسرائیل می توان به موارد ذیل اشاره كرد:

1ـ دولت اسرائیل از مجموع یهودیان ساكن كره خاكی، تنها موفق به انتقال 38 درصد یهودیان جهان به سرزمین های اشغالی شده است.

2ـ كاهش شمار یهودیان در سطح جهان و كاهش نسبت جمعیت آنان به جمعیت كل فلسطین (فلسطین قدیم) موجودیت آنها را به خطر انداخته است و جرج فریدمان، یهودی فرانسوی نیز از آن به عنوان مرگ ملت یهود یاد كرده است. همچنین شیمون پرز یكی از برجسته ترین رهبران صهیونیست با اشاره به خطر جمعیتی كه یهودیان را تهدید می كند، گفت: “بحران جمعیتی پیش روی ما تنها مربوط به كم بودن تعداد یهودیان نیست. امروزه همان طور كه جهانیان نیز شاهدند،‌ رشد جمعیت یهودیان بسیار كم شده است. دیگر ما نه تنها از نظر تعداد و جمعیت كم هستیم، بلكه رشد جمعیتی ما بیش از دیگر ملت ها، كاهش پیدا كرده است.”

3ـ اسرائیل دیگر مكان امنی برای یهودیان نیست و این مسئله باعث شده است تا یهودیان اقدام به مهاجرت معكوس كنند و به امكانی كه از آنجا آْمده اند، بازگردند. ضمنا رهبر حزب مفدال و وزیر مسكن دولت شارون نیز در این خصوص گفتند: “اسرائیل”‌ جایی است كه یهودیان كمترین امنیت، رفاه و آسایش را در آن دارند.

4ـ خطر واقعی كه یهودیان را نگران كرده است افزایش شمار اقلیت فلسطینی در داخل “اسرائیل” است كه در حال حاضر 20 درصد كل جمعیت آن را تشكیل می دهد و این مسئله باعث شده است تا “اسرائیل” به یك دولت دو ملیتی مبدل شود، گذشته از آن بالا بودن میزان جمعیت فلسطینیان در برخی مناطق تاریخی فلسطین همان اتفاقی كه در برخی شهرها و روستاهای شمال فلسطین و كرانه باختری و نوار غزه رخ داده است.

رشد بالای‌ جمعیت فلسطینیان:

داده های اداره مركزی آمار اسرائیل نشان می دهد كه در پایان سال 2005 شمار ساكنان اسرائیل به 6990700 رسید كه از این تعداد 5313800 نفر یهودی و 1377100 نفر عرب بودند. ضمن آنكه در این آمار عدد 299800 نیز وجود دارد كه در ذیل ردیف جمعیتی موسوم به “دیگران” جای گرفته اند و مربوط به شمار خانواده هایی است كه تازه وارد مناطق اشغالی شده اند و غیر یهودی می باشند. در همین سال میزان رشد جمعیت به 1.8 درصد رسید كه 5/86 درصد آن را زاد و ولد تشكیل می داد.

داده ها همچنین حكایت از آن دارند كه مهاجرت یهودیان به اسرائیل 5/13 درصد افزایش جمعیت در سال 2005 را شامل می شد ؛‌ حال آنكه این فاكتور تاثیر 56 درصدی در افزایش جمعیت “اسرائیل” در دهه نود داشت. آمارها همچنین نشان می دهد كه میزان رشد جمعیت یهودیان در “اسرائیل”‌ به 5/1 درصد، عرب ها به 3درصد، دروزی ها به 9/1 درصد و عرب های مسیحی به 4/1درصد رسیده است.

یهودیانی كه به اسرائیل انتقال داده شده اند، یهودی نیستند:

روزنامه صهیونیستی هاآرتص در شماره 12/1/2006 خود پرده از آمار و ارقام عجیب و غریبی برداشت كه مربوط به مهاجرت غیر یهودیان به اسرائیل در طی 3 سال گذشته بود.

این روزنامه می نویسد كه 55 درصد از جمله 31 هزار نفری كه از سال 2003 از كشورهای تازه استقلال یافته اتحاد جماهیر شوروی به “اسرائیل”‌ آورده شده اند، هنگام ثبت مشخصات خود در دایره اسكان و اقامت مهاجران، خود را بی دین معرفی می كردند.

این روزنامه در ادامه آورده است زمانی كه در مقابل وزارت كشور از این افراد خواسته شد تا دینشان را عنوان كنند گفتند كه ما بی دین هستیم تا از این طریق به راحتی از امكانات شهروندی برخوردار شوند و حال آنكه این افراد مسیحی بودند.

از میان 16 هزار نفری كه وضعیت مشابه مهاجران اهل كشورهای تازه استقلال یافته شوروی سابق داشتند، 524 نفر اعتراف كردند كه مسیحی هستند.

ضمنا از میان 8707 مهاجر اهل كشورهای تازه استقلال یافته كه در سال 2005 به مناطق اشغالی منتقل شدند، 4773 تن (55 درصد) از آنان اعلام كردند كه تابع هیچ دینی نیستند. در سال 2004 بالغ بر 56 درصد از مهاجران و در سال 2003 بالغ بر 54 درصد اعلام كردند كه هیچ وابستگی دینی ندارند.

در یك نگاه به روند مهاجرت  در بین سال های 2000 ـ 2002 به این نتیجه می رسیم كه شمار زیادی غیر یهودی وارد فلسطین اشغالی شده اند. به عنوان نمونه از بین 124 هزار مهاجری كه از كشورهای تازه استقلال یافته شوروی سابق وارد “اسرائیل”‌ شده اند 68 هزار تن آنان غیر یهودی یعنی مسیحی هستند كه نام آنها در وزارت كشور رژیم صهیونیستی با نام بی دین آمده است. ضمنا هراس افراد متدین یهودی آن است كه آنها مسیحی نیز نباشند و حتی خدا را نیز نپرستند و به هیچ دین و آیینی اعتقاد نداشته باشند.  

یك جامعه جوان در مقابل یك جامعه پیر

آمارهای رسمی حكایت از آن دارد كه جامعه فلسطینی ـ از نظر جمعیتی ـ‌ جامعه ای جوان به شمار می رود و میانگین میزان بارداری برای هر زن فلسطینی هفت فرزند و برای هر زن “اسرائیلی”‌ دو فرزند است و این مسئله ای است كه صهیونیست ها آن را یك مشكل جدی می دانند، به ویژه آنكه جامعه شان به سرعت به سمت پیری می رود.

بر اساس داده های سازمان مركزی آمار فلسطین و همچنین اطلاعات ارائه شده از سوی مركز پژوهش های سیاسی و اقتصادی این كشور، جامعه فلسطین ـ‌ از نظر جمعیتی ـ‌ جامعه جوان به شمار می رود و شمار ساكنان كرانه باختری و نوار غزه در سال 2006 تا میزان 3.3 درصد رشد داشته و جمعیت آنها به 3.8 میلیون نفر رسیده است و میزان زاد و ولد نیز رشد بالایی دارد.

اگر بخواهیم مقایسه ای میان جامعه فلسطین و جامعه صهیونیستی داشته باشیم، می بینیم كه بر اساس آمار سالیانه مركز مطالعاتی “بوگدیل” كه به مسائل سالمندان صهیونیست می پردازد، شمار سالمندان صهیونیست به 670 هزار نفر یعنی معادل یك دهم جمعیت كل “اسرائیل”‌ می رسد ؛ ولی رشد تعداد آنها زیاد است چرا كه متوسط عمر در مناطق اشغالی بالا رفته است.

ضمنا آمارها نشان می دهد كه متوسط عمر در میان صهیونیست ها در دهه های اخیر به شكل ملموسی افزایش یافته است تا جایی كه رشد جمعیت سالمندان 56 ساله به بالا دو برابر رشد كلی جمعیت بوده است یعنی اینكه میزان رشد جمعیت سالمندان صهیونیست در پنجاه سال اخیر 7.9 درصد بوده ؛ حال آنكه میزان رشد كلی جمعیت در “اسرائیل”‌ در این مدت 3.8 درصد بوده است.  

به گواهی آمارهای ارائه شده از سوی مراكز رسمی رژیم اشغالگر قدس، رشد جمعیت در رده های سنی مختلف جامعه صهیونیستی طی چند سال اخیر ثابت بوده است ؛ ولی رشد آرامی را در میان نسبت سالمندان بالای 75 به كل ساكنان اراضی اشغالی داشته ایم كه از 4.4 درصد در سال 1990 به 5.6 درصد در سال 2005 رسیده است.

بر اساس اطلاعات موجود 11.8 درصد از یهودیان بالای 65 سال عمر دارند ؛ حال آنكه این رقم در میان عرب های مسلمان 2.8 درصد است. ضمنا در میان عرب های مسلمانان نسبت افراد زیر 14 سال به كل جمعیت ساكن اراضی اشغالی 42.6 درصد است و حال آنكه این رقم در میان یهودیان 25.6 درصد است. گفتنی است كه در سال 2005 در “اسرائیل” 143913 كودك به دنیا آمدند كه 70 درصد آنها از مادرانی یهودی و 24 درصد از مادرانی مسلمان بودند.

از آغاز دهه نود، میزان باروری در میان مادران عرب دروزی از 4.1 فرزند در سال 199. به 2.6 فرزند در سال 2005 رسید. میزان باروری مادران عرب مسلمان از 4.7 درصد به 4 درصد كاهش یافت و این میزان در میان مادران عرب مسیحی از 2.7 درصد به 2.2 رسید. ضمنا مادران یهودی نیز میزان باروری شان به مرز 2.7 رسید.

در پایان باید گفت با وجود كشتارها، ویرانگری ها،‌ آواره ساختن ها و جنایت هایی كه اشغالگران صهیونیست در حق ملت فلسطین مرتكب شده اند و نتیجه آن نیز قربانی و آواره شدن صدها هزار فلسطینی در كشورهای همجوار بود ؛ ولی فلسطینی ها با پایان سال 2007 می توانند در فلسطین تاریخی اكثریت را به خود اختصاص دهند.