ارتش جنگ طلب رژیم صهیونیستی بعد از اعلام آتش بس علاوه بر ترمیم خود، پرده بر روی خسارت هایی کشید که در جنگ متحمل شده بود تا جایی که وزیر جنگ این رژیم برای بی اهمیت جلوه دادن میزان زیان های وارد شده به ارتش شکست خورده اش تاکید کرد که به جز ده افسر و شماری سرباز هیچ کسی در این جنگ کشته نشده است و حال آنکه گزارش های و آمارهای مختلفی که ما و مردم از منابع مختلف از جمله گردان های قسام شنیده ایم، حکایت از چیز دیگری دارد. ضمنا این نکته را از یاد نبرید که زیان های ارتش عبری تنها محدود به تلفات جانی نمی شود، بلکه هزینه 2.2 میلیارد دلاری را که حمله به غزه برای اشغالگران به دنبال داشت، را نیز باید به آن اضافه کرد ؛ ضمن آنکه این جنگ باعث رعب و وحشت صهیونیست ها و توقف کامل حیات یک میلیون نفر از شهرک نشینان یهودی ساکن مناطق جنوبی اراضی اشغالی (اسرائیل) شد.
به هر حال، مهم در تعیین برنده یا بازنده جنگ دستاوردها و نیز عواقبی است که درگیری نظامی برای دو طرف به دنبال داشته است. رژیم اشغالگر قدس ـ بنا به اعتراف بسیاری از رجال سیاسی و نظامی این رژیم ـ بازنده این جنگ بوده است که البته برای اثبات آن می توان به زیان های واقعی تل آویو در جنگ اشاره کرد که به اختصار در ذیل می آید:
1 ـ اسرائیل مشروعیت بین المللی خود را از دست داد. در روزنامه انگلیسی زبان “تلگراف” آمده است: «افکار عمومی جهان تا پیش از جنگ غزه، به نوعی حملات اسرائیل را دفاع از خویشتن می دانست و از آن حمایت می کرد ؛ ولی به دنبال حمله ارتش عبری به مدارس سازمان ملل، اسرائیل این امتیاز را از دست داد.»
یک کارشناس نظامی صهیونیستی به نام یائیل لیوی می گوید: «اسرائیل خیلی چیزها را در این جنگ که در ابتدا با حمایت بین المللی آن را شروع کرده بود، از دست داد تا جایی که در پایان جنگ به خاطر آن ویرانگری و کشتار هولناکی که در غزه علیه غیر نظامیان انجام داد، حتی همان حمایت بین المللی را نیز از دست داد و خشم افکار عمومی را برای خود خرید.»
2ـ ارتش رژیم صهیونیستی در بازیابی قدرت بازدارندگی خود و نیز اثبات توانایی اش در شکست طرف مقابل ناکام ماند. کارشناس نظامی مذکور می گوید: «بعد از آنچه در غزه رخ داد، دیگر نمی توان اطمینان داشت که حماس توان دست یابی به سلاح و تجهیزات نظامی را ندارد و روند قاچاق اسلحه که از زمان اشغال نوار غزه به دست اسرائیل در سال 2002 آغاز شده، متوقف شده است. ضمنا نباید فراموش کرد که ارتش قبل و بعد از عملیات جنگی موفق به متوقف ساختن حملات موشکی نشد.»
3 ـ رژیم اشغالگر قدس با جنایت هایی که به راه انداخت، وجهه خود را خدشه دار کرد و پرده از چهره جنایتکار خود بر داشت و حال آنکه در گذشته همیشه خود را به عنوان قربانی نازیسم و تروریسم معرفی می کرد. ابراهام فاکسمن، رئیس انجمن صهیونیستی ضد افترا در ایالات متحده در این باره می گوید: «جنگی که اسرائیل علیه نوار غزه صورت داد، با خود موجی از تفکرات آنتی سمتیستی را به دنبال داشت که در ده ها سال گذشته بی سابقه بوده است.»
4ـ امروز دیگر افسران و فرماندهان عالی رتبه رژیم صهیونیستی به خاطر ارتکاب جنایت های جنگی به راحتی نمی توانند به کشورهای مختلف جهان سفر داشته باشند. یائیل لیوی در این باره می گوید: “تعداد زیادی از افسران عالی رتبه ارتش در حال حاضر با مسئله تعقیب از سوی دادگاه ها و محاکم بین المللی رو به رو هستند که این امر باعث رنجش خاطر مقامات سیاسی نیز شده و ممکن است دستگاه سیاسی برای آنکه وانمود کنند که هشدارهای دادگاه بین المللی را جدی می گیرند، به برخی تحقیقات داخلی نیز دست بزند.”
5 ـ صهیونیست ها همچنین در نتیجه حملات خود شریک فلسطینی شان در مسئله سازش را نیز از دست دادند ؛ زیرا شریک شان دیگر اعتبار خود را از دست داده است. روزنامه انگلیسی ایندپندنت در این باره می نویسد: “بعد از حملات سنگینی که به غزه صورت گرفت، فلسطینی ها به این یقین رسیدند که دیپلماسی عباس نمی تواند هیچ دستاورد و نتیجه ای را برای شان به دنبال داشته باشد و از این رو اعلام کردند: ما همه عضو حماس هستیم.”
