مذاکره کننده تشکیلات خودگردان فلسطین با سران تل آویو با چه روشی می خواهد ملت فلسطین را نسبت به حل سیاسی مناقشه فلسطینیان با دولت عبری امیدوار نگه دارد؟
از اصول توافقات با دولت عبری که در سایه توسعه شهرک های یهودی، قتل عام مردم بی گناه و بی دفاع فلسطین و محاصره جائرانه نوار غزه از بین رفته چه چیزی باقی مانده است؟
مذاکره کننده تشکیلات خودگردان به چه کسی می خواهد این تفکر را القا کند که با سیاست می توان محال را ممکن ساخت؟ آیا از اصول مذاکرات چیزی باقی مانده است که بتوان آن را به عنوان اصول و قواعد مذاکرات قرار داد؟
اکنون وقت آن رسیده است که صاحبان راهکارهای مسالمت آمیز موضع شجاعانه ای در زمینه متوقف کردن مذاکرات با رژیم صهیونیستی اتخاذ و آشکارا موضع خود را اعلام کنند، همان طوری که “شائول موفاز” وزیر صهیونیستی و ارادتمند ملتش در جریان تشریح برنامه های سیاسی خود به عنوان نامزد ریاست حزب کادیما و نامزد نخست وزیری رژیم اشغالگر قدس باورهای یهودی اش را اعلام کرد و گفت که هرگز با دو قطب قدرت در فلسطین مذاکره نخواهیم کرد و فقط با یک قطب قدرت سر میز مذاکره خواهیم نشست و بر مبنای یک سری اصول نوین مذاکره می کنیم؛ اصولی که در چارچوب آنها امنیت اسراییل تامین گردد و وضعیت اقتصادی فلسطین بهبود پیدا کند.
مردم فلسطین از کجا قطب قدرت واحد بیاورند؛ قدرتی که از امنیت اسراییل پاسداری می کند و مفهوم واژه امنیت اسراییل بسیار گسترده است و چند نوع تفسیر دارد.
کدام یک از رهبران غزه (دولت منتخب و مردمی به ریاست اسماعیل هنیه) و رهبران رام الله (تشکیلات خودگردان) آماده پذیرش این شرط اسراییل هستند و کدام یک از آنان می توانند از پس این کار برآیند؟ آیا دولت رام الله که موفاز آن را ناتوان و درمانده معرفی می کند؟ توصیف موفاز در مورد دولت رام الله پاسخ تمامی قائلنان به توانایی این دولت در پاسداری از امنیت اسراییل در کرانه باختری و نوار غزه را می دهد، به شرط این که از حمایت کافی برخوردار باشد، حال آنکه این دولت در این زمینه تجربه کافی دارد؟
آیا دولت عبری به دولت حماس در غزه تکیه می کند؟ دولتی که موفاز آن را تروریست می خواند و این توصیف پاسخ قائلنان به آمادگی حماس برای نقش آفرینی به جای تشکیلات خودگردان را می دهد.
به نظر می رسد که موفاز از بحران داخلی فلسطین در جهت تحقق منافع و مصالح ملتش سوء استفاده می کند، اما کاملا بدیهی است که رژیم صهیونیستی به هیچ یک از مقامات تشکیلات خودگردان احترام نمی گذارد و با دولت غزه به ستیز برخاسته است و تشکیلات خودگردان را تحقیر می کند و نسبت به دولت غزه خصومت می ورزد و نه تنها آرزو می کند که این دو نهاد سیاسی به همین وضعیت موجود باقی بمانند و اختلافات میان آنها تداوم پیدا کند، بلکه به اختلافات میان آنها دامن می زند و هدف عمده از این کار از بین بردن اعتماد و بی ثمر گذاشتن تمامی کنفرانس های بین المللی است که مذاکره کننده تشکیلات خودگردان به آنها دل خوش کرده است به رغم این که تمامی این کنفرانس ها حقوق ملت فلسطین را نادیده انگاشت و ضربات جبران ناپذیری به آرمان فلسطین زد.
ولی نکته جالب توجه این که موفاز این اظهارات را در مقابل رهبران یهودی در واشنگتن ـ پایتخت آمریکا ـ بر زبان جاری ساخت که این امر نشان می دهد که برنامه های سیاسی وی با روحیه یهودیان همسویی کامل دارد و به هیچ وجه بیانگر موضع نامزد ریاست حزب کادیما یا موضع یک حزب نیست، بلکه تصویرگر موضع یهودیان فلسطین اشغالی و خارج فلسطین است، ولی مسئولیتی که به گردن سران تشکیلات خودگردان و دولت غیرقانونی سلام فیاض محول شده است پاسداری از امنیت رژیم عبری در ازای بهبود وضعیت اقتصادی آنان و تامین حقوق و دستمزدشان است.
در واقع موفاز با این اظهارات سخیفانه و گستاخانه اش مسئله فلسطین را از ابعادش تهی می سازد و آن را وسیله ای برای خدمت به “اسراییل” قرار می دهد و شاید با این اقدامش مشی مذاکرات را که پیشینیانش آغازگر آن بودند به فرجام رسانده باشد و بار دیگر بعد مناقشه اعراب با دولت عبری را از آرمان فلسطین گرفت و آن را به نزاع صهیونیستی فلسطینی مبدل کرد و هیچ طرف خارجی حق دخالت در آن را ندارد. شفافیت اظهارات موفاز فلسطینیان را در مقابل دو واقعیت انکار ناپذیر قرار داده است.
نخست این که ادامه مذاکرات بی ارزش و فریب مردم فلسطین و سرپوش گذاشتن بر خیانت سران سرسپرده عرب و کاهلی و بی اعتنایی رژیم های عربی و بی مسئولیتی آنان در قبال فلسطین اشغالی و ملت محاصره شده فلسطین امری بی فایده است.
دکتر صائب عریقات ارشد مذاکره کنندگان تشکیلات خودگردان و احمد قریع ملقب به “ابوعلاء” نخست وزیر سابق تشکیلات خودگردان پس از سفر اخیرشان به آمریکا به این واقعیت پی بردند که آمریکا به مسائل داخلی فلسطین هیچ توجهی نمی کند و آنچه برای آمریکا مهم است تحولات داخلی اسراییل است.
مسئله دوم این که بروز شکاف میان جنبش های فتح و حماس در کرانه باختری یک توطئه اسرائیلی است که مردم فلسطین در دام آن افتاده اند.
ضمن تاکید بر لزوم برون رفت فوری از بحران جاری آیا برنامه سیاسی موفاز وجه مشترک فلسطینی برای گفت و گو به شمار می رود؟
اقدام عباس در اعلام عقیم ماندن گفت و گوی تشکیلات خودگردان با سران تل آویو ضامن بهبود روابط میان مقامات دولت هنیه و تشکیلات خودگردان است.
