شروط دشوار شرکای نتانیاهو ماموریت تشکیل دولت جدید را سخت کرد

تمامی نشانه ها حاکی از این است که شروط و خواسته های احزاب راستگرا و مذهبی صهیونیستی که احتمال می رود در دولت پنجم بنیامین نتانیاهو نخست وزیر فعلی رژیم صهیونیستی شرکت داشته باشند، اجازه نخواهند داد که ماموریت تشکیل دولت مساله آسانی باشد.

آنچه باعث افزایش انگیزه احزاب راستگرا و مذهبی برای باجگیری از نخست وزیر می شود، درک این مساله است که بدون مشارکت آنها، نتانیاهو نمی تواند دولت آتی را تشکیل دهد. علاوه بر این، رهبران این احزاب می دانند که نتانیاهو دوست ندارد با مشارکت ائتلاف “بنی گانتس” دولت وحدت ملی تشکیل دهد؛ چرا که چنین ائتلافی حاضر به کمک به وی برای مقابله با تبعات و پیامدهای اتهامات فساد وارده علیه او نخواهد شد و زمینه تصویب قانونی را که به وی مصونیت بدهد فراهم نخواهند کرد.

 آنچه باعث بزرگتر شدن این چالش ها در برابر نتانیاهو که سعی در تشکیل دولت پنجم خود دارد، می شود، این حقیقت است که خواسته های برخی شرکای راستگرای وی مورد مخالفت برخی طرف های دیگر قرار گرفته است. اویگدور لیبرمن وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی و رئیس حزب “اسرائیل خانه ما” بر این مساله تاکید دارد که دولت آتی باید “قانون سربازی” مصوب پارلمان را که تا حد زیادی باعث کاهش شمار طلاب مدارس دینی و حریدی ها می شود، تصویب کند. این افراد در حال حاضر از خدمت نظامی معاف هستند، اما لیبرمن تصویب قانون مذکور را شرط موافقتش با حضور در دولت آتی قرار داده است.

احزاب حریدی مانند جنبش های “شاس” و “یهودیان توراتی” به شدت مخالف این شرط لیبرمن هستند و بر لزوم تغییر مفاد آن تاکید دارند. از سوی دیگر، لیبرمن شرط گذاشته است که بار دیگر پست وزارت جنگ را در اختیار بگیرد تا تمامی اختیارات لازم برای تاثیرگذاری در عملیات های ارتش و جنگ ها را داشته باشد.

لیبرمن به صراحت اعلام کرده است که هدف وی از پافشاری بر بازگشت به وزارت جنگ، اتخاذ راهبرد کاملا متفاوت در برابر جنبش حماس در نوار غزه است. وی فرماندهان ارتش و مسئولان سیاسی را به عدم تلاش کافی برای پیروزی در جنگ با باریکه غزه متهم می کند.

در مقابل، نتانیاهو بر تداوم تصدی سمت وزارت جنگ در کنار نخست وزیری تاکید دارد؛ چرا که در اختیار داشتن این سمت به وی قدرت تقویت جایگاه سیاسی خود در عرصه داخلی را می دهد و علاوه بر این، وی با لیبرمن درباره تمامی مسائل مربوط به راهبردی که باید در قبال باریکه غزه اتخاذ شود، اختلاف نظر دارد.

نتانیاهو در جریان رقابت های انتخاباتی نیز ابایی از تاکید بر این مساله نداشت که وی تا جایی که امکان دارد از اتخاذ تصمیمی که منجر به بروز جنگ تمام عیار با حماس در جبهه جنوب شود، خودداری خواهد کرد؛ چرا که چننی جنگی به نفع منافع راهبردی و امنیتی رژیم صهیونیستی نیست.

با وجود اینکه کارشناسان در تل آویو بر این باورند که امکان دارد لیبرمن از خواسته های خود درباره تصدی سمت وزارت جنگ عقب نشینی کند؛ چرا که می داند که تصدی همین منصب در دولت قبلی منجر به ضربه خوردن به جایگاه سیاسی اش در عرصه داخلی شد، اما در مقابل، وی تلاش دارد این مساله را تضمین کند که در برنامه های دولت آتی بندهایی وجود داشته باشد که آنرا مجبور به ایجاد تحول در عرصه تعامل با نوار غزه کند. به نظر می رسد که لیبرمن در نهایت بتواند سمت وزارت خارجه را که قبلا در سال های 2013 تا 2015 نیز آنرا بر عهده داشت، در دست بگیرد.

در کنار آن احزاب حریدی که در کنار هم دومین فراکسیون بزرگ پس از لیکود را در دولت آتی تشکیل می دهند، بر دریافت تعهداتی در زمینه افزایش بودجه های اختصاص داده شده به نهادهای آموزشی، دینی و اجتماعی تاکید دارند و این در حالی است که نمایندگان لیکود بر عدم خروج از چارچوب کلی بودجه دولت تاکید کرده اند.

در همین حال، توزیع پست ها در دولت آتی مسئولیت بسیار سختی خواهد بود. رهبران حزب لیکود؛ به ویژه آنهایی که آرای لازم را در انتخابات اخیر برای انتخاب نمایندگان این حزب در کنست کسب کرده اند، برای در اختیار گرفتن پست های مهم در دولت با هم رقابت می کنند.

بر اساس اخبار فاش شده، نتانیاهو همان طوری که انتخابات مقدماتی حزب لیکود نیز نشان داد، از جایگاه رهبران حزب خود به عنوان معیاری برای اعطای پست های وزارتی به آنها استفاده نخواهد کرد، بلکه به صورت اساسی تلاش خواهد کرد که وزرا را بر اساس نزدیکی شان به خودش انتخاب کند.

شبکه تلویزیونی رسمی “کان” رژیم صهیونیستی نیز شب گذشته فاش کرد که نتانیاهو “یوآف گالانت” وزیر مسکن را که از نزدیک ترین رهبران لیکود به وی محسوب می شود، در پستی مهم به کار خواهد گرفت و همین مساله درباره برخی وزرای دیگر مانند “اسرائیل کاتس”، “یووال اشتاینس” و “زاهی هنگبی” هم صدق می کند.

با این حال، ممکن است اختلافاتی درباره برنامه دولت در زمینه آینده شهرک های یهودی نشین در کرانه باختری و قدس میان لیکود و حزب “خانه یهودی” به رهبری خاخام “راوی پرتس” شکل بگیرد. برخی رهبران “خانه یهودی” بر الحاق سراسر کرانه باختری به اراضی اشغالی رژیم صهیونیستی تاکید دارند و این در حالی است که نتانیاهو تنها قصد دارد مجموعه های بزرگ صهیونیست نشین را به اراضی تحت اشغال این رژیم ملحق کند؛ به این امید که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا این اقدام وی را به صورت کامل همانند به رسمیت شناختن حاکمیت تل آویو بر بلندی های اشغالی جولان، به رسمیت بشناسد.