پر واضح است که برخی مقامات تشکیلات خودگردان تنها به فکر قدرت هستند و این مساله تمام هم و غم آنها را به خود اختصاص داده است و در مقابل “مقاومت” در برابر دشمن صهیونیستی نیز در پایین ترین مرتبه اولویت های آنها قرار گرفته و در حال حاضر تمام توجه آنها معطوف به ماجرای امتیازات و مسائل ثانویه گشته است که کاملا به ضرر مبارزات ملت فلسطین است. اهتمام به “قدرت” در حال حاضر در اولویت برنامه های مقامات تشکیلات خودگردان برای مقابله با عربده کشی های رژیم صهیونیستی و تجاوزات روزمره آن قرار گرفته است که در نوع خود ارائه خدمات رایگان به اشغاگران محسوب می شود زیرا علاوه بر اینکه این تجاوزگران هیچ مانعی در برابر خود نمی بینند ؛ سرویس های امنیتی تشکیلات خودگردان در کرانه باختری نیز توجهی به مقابله با این تجاوزات ندارند. جنگ با دشمن جای خود را به نزاع خانگی داده و بدین ترتیب از خسارت های وارده به صهیونیست ها کاسته شده و خسارت های وارده به فلسطینیان از سوی نیروهای خودی افزایش یافته است.
اما آیا اشغالگری صهیونیست ها تمام شده است که برخی گروه های فلسطینی به شیوه های مختلف سعی در فتنه انگیزی و ایجاد شکاف در بدنه مقاومت کرده و خاطره ناامنی های مقطع پیش از ژوئن 2007 را در ذهن ها تازه می کنند. “نماز سیاسی” که جنبش فتح مردم را به برگزاری آن فرا خواند، نمازی است که به جای ایجاد وحدت میان مردم، باعث گسترش شکاف و دو دستگی میان آنها می شود و خدماتی رایگان به اشغالگران ارائه می دهد که ضمن تامین امنیت این رژیم، این اجازه را به آن می دهد که با آرامش خاطر دور تازه ای از اشغالگری های خود را آغاز کند. البته این نکته را نیز نباید از ذهن دور داشت که جنگ داخلی در فلسطین نیروی مضاعفی برای دستگاه تبلیغاتی رژیم صهیونیستی در جهان است تا به تبلیغات خود علیه مساله فلسطین و حقانیت آن ادامه دهد.
درگیری و ایجاد آشوب و ناامنی، نمی تواند به مساله فلسطین کمکی کند ؛ بلکه برعکس به ضرر این مساله تمام می شود ؛ زیرا در غیر این صورت چگونه می توان اقدام جنبش فتح را در سوق دادن تظاهرکنندگان به سوی نماز جماعت در محیط باز توجیه کرد و حال آنکه دولت وحدت ملی فلسطین به ریاست اسماعیل هنیه برگزاری نماز در محیط های باز را تحریم کرده است؟!
سوالی که اینجا مطرح می شود این است که جنبش فتح یا رهبران این جنبش که سعی در ایجاد اوضاعی ناآرام در داخل فلسطین دارند، چه هدفی را دنبال می کنند؟ آیا این هدفی که آنها دنبال می کنند به نفع منافع ملی کشور فلسطین است؟ منافعی که در حال حاضر ایجاب می کند که گروه های فلسطینی با هم متحد شده و درصدد دستیابی به راه حل هایی برای بازیابی وحدت از دست رفته مردم فلسطین، جنبش های حماس و فتح و کرانه باختری و نوار غزه و پایان دادن به مسائلی مانند برگزاری نمازهای سیاسی و برگزاری اعتصابات؛ به ویژه در بخش های خدماتی برآیند؛ چرا که در هر حال طرفی که از این اقدامات متضرر می شود، مردم فلسطین و در مقابل طرف ذینفع این اقدامات نیز دشمن صهیونیستی است که نقش زیادی در این انشقاق و درگیری ها میان مردم فلسطین دارد و با این کار خود باعث شده است تا در حالی که مردم فلسطین در نتیجه تحریم و محاصره مستمر در شرایط بسیار دشواری به سر می برند، مقامات تشکیلات خودگردان مساله تامین نیازهای اساسی مردم را فراموش کنند. به هر حال اولویتی که همه مقامات و مسئولان فلسطینی باید آن را مد نظر داشته و قبل از هر برنامه ای در راستای منافع حزبی و شخصی و انتخاباتی، آنرا در راس برنامه های خود قرار دهند تلاش مستمر برای اخراج اشغالگران از خاک کشور و فراهم کردن نیازهای اساسی مردم و تلاش برای بازگشایی گذرگاه ها و آزاد کردن کشور از این زندان بزرگ است؛ چرا که حرکت در راستای منافع حزبی و شخصی، تنها به نفع دشمن صهیونیستی و برنامه های این رژیم در توسعه شهرک های صهیونیست نشین تمام می شود که با منافع ملت فلسطین تعارض دارد.
