در این روزها حرف و حدیث هایی درباره حمله به نوار غزه بر زبان ها جاری است. نهادهای امنیتی و سیاسی رژیم صهیونیستی اخیرا طی نشست های پیاپی توصیه ها و راهکارهایی ارائه داده اند. آنچه از این نشست ها و توصیه ها درز یافته بسیار کم تر از حقیقت موجود است. در عین حال هم گروه های مقاومت فلسطین برای مقابله با هر گونه حمله احتمالی به نوار غزه کاملا اعلام آمادگی کرده اند و در میان نیروهای خود حالت آماده باش کامل اعلام کرده اند. در همین حال، گردان های شهید عزالدین قسام نیز اخیرا مانورهایی با سلاح های واقعی انجام دادند که برخی رسانه ها گوشه هایی از آن ها را پخش کردند. این وضعیت بر این نکته تاکید دارد که طرف های منازعه و درگیری چه در طرف فلسطینی و چه در طرف صهیونیستی بر این متفقند که به نوار غزه حمله خواهد شد. اما اکنون سؤال این جاست که این حمله در چه مقیاسی خواهد بود و چه عوامل و دلایلی می تواند زمینه ساز این حمله باشد؟
از جمله این عوامل برخی سیاسی، برخی هم امنیتی و نظامی هستند که عبارتند از:
1ـ حمله به نوار غزه در ادامه نمایش قدرت نیروهای صهیونیست به خصوص پس از حمله هوایی به پایگاه های سوریه صورت می گیرد که هدف از آن بازگرداندن شوکت از دست رفته و عنصر بازدارندگی به ارتش صهیونیستی است که در تابستان گذشته در جریان جنگ با حزب الله لبنان از دست داد.
2ـ حمله به نوار غزه با هدف بازگرداندن شوکت و هیبت از دست رفته ارتش به آن است که پس از حمله موشکی نیروهای مقاومت به پایگاه نظامی زکیم و زخمی شدن 70 نظامی صهیونیست مجددا ضربه سنگینی خورد. مقاومت در این عملیات ثابت کرد که می تواند اماکن حساس داخل “اسرائیل” را هدف قرار دهد و موشک هایی در اختیار دارد که می تواند بیش ترین تلفات و زیان ها را در مجتمع های صهیونیستی مجاور نوار غزه بر جای گذارد.
3ـ یکی دیگر از عوامل حمله به نوار غزه شکست سخت روند محاصره این منطقه و ناکامی صهیونیست ها از گرفتن امتیازی سیاسی از حماس است، به گونه ای که هم اکنون ساکنان نوار غزه با محاصره عادت کرده و عموم مردم حامی گزینه مقاومت هستند و تظاهرات صدها هزار نفری که به دعوت حماس اخیرا برگزار شد، خود گواهی بر این مدعاست.
4ـ حمله به نوار غزه بنا به دلایل امنیتی و نظامی صورت می گیرد. رهبران سیاسی و نظامی دشمن صهیونیستی همیشه درباره ضرورت اشغال محور مرزی صلاح الدین و گذرگاه رفح سخن می گویند و این مناطق را تنها مبادی قاچاق سلاح و مواد منفجره می دانند.
5ـ حمله به نوار غزه با هدف برخورد مستقیم میان نیروهای صهیونیست و نیروهای مقاومت صورت می گیرد تا بیش ترین زیان ها و تلفات را در میان مقاومت بر جای گذارند و از این طریق صهیونیست ها عملا با توانایی های نظامی گروه های مقاومت که بعد از دو سال از عقب نشینی نظامیان صهیونیست از نوار غزه به دست آورده اند، و همچنین با طرح های جدید این گروه ها آشنا می شوند.
7ـ حمله به نوار غزه با هدف گسترش و توسعه منطقه امنیتی حد فاصل میان نوار غزه و مناطق شمالی این منطقه است که از آنجا حملات موشکی به شهرک های صهیونیست نشین انجام می شود، با این هدف که از این حملات جلوگیری و از تعداد آن ها کاسته شود.
8ـ حمله به نوار غزه با هدف ارضای ساکنان شهرک های مسکونی صهیونیست نشین در مجاورت نوار غزه صورت می گیرد، به خصوص پس از شکست و ناکامی همه طرح های دشمن برای متوقف ساختن حملات موشکی مقاومت و پس از اعتصاب سراسری شهر اسدوروت و بسته شدن مدارس این منطقه در اعتراض به ادامه حملات موشکی
در کل حمله به نوار غزه متاثر از عوامل زیر است:
ـ عوامل محلی که ناشی از فشار فزاینده شهرک های صهیونیست نشین مجاور نوار غزه و وضعیت بحرانی رهبری رژیم صهیونیستی و دودستگی و اختلاف میان آن ها و تهدید برخی احزاب به عقب نشینی از ائتلاف دولت در صورت متوقف نشدن حملات موشکی است.
ـ عوامل منطقه ای که ناشی از نزدیک شدن زمان برگزاری کنفرانس پاییز است.
شاید حمله گسترده و تمام عیار به نوار غزه از لحاظ سیاسی و نظامی قابلیت اجرا را نداشته باشد، اما حمله جزئی به بخش هایی از نوار غزه در شمال و محور صلاح الدین و گذرگاه رفح بیش تر قابل پیش بینی است و در عین حال هم عملیات ترور رهبران سیاسی و نظامی شدت می یابد.
علت آن هم این است که حمله تمام عیار به نوار غزه زیان ها و تلفات زیادی در میان نظامیان صهیونیست و جنگ افزارهای آن ها بر جای می گذارد و این همان چیزی است که “اسرائیل” پس از جنگ تابستان گذشته با حزب الله توان تحمل آن را ندارد و امکان دارد که این حمله برای صهیونیست ها وضعیتی مشابه قبل از عقب نشینی از نوار غزه ایجاد کند و رژیم صهیونیستی بنا به دلایل سیاسی و امنیتی و عملیاتی سعی می کند که چنین وضعیتی پیش نیاید.