سازمان های اطلاعاتی “اسرائيل”
اين سازمان ها محصول تجربه جنبش جهانی صهيونيسم و تلاش های اين سازمان در گردآوری اطلاعات و تحليل و بهره گيری از آن است. رژيم صهيونيستی برخی از سازمان های اطلاعاتی صهيونيسم جهانی و آژانس يهود را به ارث برد و آن را توسعه داد و سازمان ها و دستگاه های تازه ای بر اساس نيازهای سياسی و برنامه های خود تشكيل داد.
محور اصلی تلاش های سازمان اطلاعات “اسرائيل” عليه ملت فلسطين و كشورهای عربی متمركز است تا بتواند از مقاصد، اهداف، توانايی های سياسي، اقتصادي، نظامی و انسانی ملت فلسطين و كشورهای عربی اطلاع يابد و همزمان تلاش می كند در منطقه به خرابكاری دست بزند و برای آنچه ما آن را “تلاش برای افزايش عمق استراتژيك” اين رژيم می ناميم، می كوشد از اين دو نقش ويژه به نحو احسن استفاده كند تا در صورت موفقيت بتواند در داخل كشورهای عربی نفوذ كند تا از ضعف خود در كمبود عمق استراتژيك و محدوديت جغرافيايی اش بكاهد.
سازمان اطلاعات “اسرائيل” از يك اداره اصلی ناظر بر ديگر سازمان های تابعه به نام “اداره امنيت ملي” و پنج سازمان زير مجموعه تشكيل شده است. “اداره امنيت ملي” وظيفه ايجاد هماهنگی تخصصی و تعيين و تقسيم وظايف و عرصه های فعاليت سازمان های تابعه را بر عهده دارد. اين سازمان (اداره امنيت ملي) را يك شورا كه رياست آن را كميسر امنيت ملی بر عهده دارد، اداره می شود. اعضای اين شورا نيز رؤسای همان سازمان های تابعه اين اداره هستند. رئيس شورا (كميسر امنيت ملي) به صورت مستقيم با نخست وزير در ارتباط است و از طرف وی مسئول نظارت بر سازمان های پنجگانه و برنامه ريزی برای فعاليت های اين سازمان ها را بر عهده دارد. سازمان های پنجگانه وابسته به اداره امنيت ملی رژيم صهيونيستی به شرح ذيل است:
1. دفتر مركزی اطلاعات و امنيت: اين سازمان با نخست وزير در ارتباط است. اين سازمان مسئول اصلی فعاليت های خارجی اطلاعاتی رژيم است و به گردآوری اطلاعات به دست آمده از جاسوسان و مزدوران و سازمان های همكار می پردازد و سپس اين اطلاعات و داده ها را تجزيه و تحليل می كند. كار ديگر اين سازمان جاسوسی و جنگ روانی عليه ملت فلسطين و كشورهای عربی است و يك سرويس اجرايی به نام “موساد” دارد.
2. اداره اطلاعات نظامی موسوم به “أمان”.
3. اداره امنيت داخلی موسوم به شاباك يا شين بت.
4. اداره تحقيقات ويژه پليس
5. اداره تحقيقات وزارت خارجه
برای آموزش و تربيت افراد متخصص اين سرويس ها و سازمان ها مراكز و مدارس و دوره هايی برپا می شود.
سازمان اطلاعات رژيم صهيونيستی همكاری بسيار نزديكی با شماری از سازمان های اطلاعاتی و جاسوسی كشورهای دوست اين رژيم دارد كه سازمان اطلاعات و جاسوسی آمريكا موسوم به سيا از آن جمله است.
موساد
سازمان جاسوسی موساد به صورت رسمی در تاريخ 2/3/1951م. به دستور ديويد بن گوريون نخست وزير وقت رژيم صهيونيستی تشكيل شد. اين سازمان يك ماه پس از تاسيس فعاليت خود را زير نظر بنيانگذار و اولين رئيس خود به نام ريفين شيلوح آغاز كرد. اين سازمان ابتدا “مؤسسه” هماهنگی (به زبان عبری “هاموساد ليتيوم”) نام گرفت، اما نام وی در سال 1963 تغيير يافت و “مؤسسه اطلاعات و مأموريت های ويژه”نامگذاری شد.
سازمان موساد سلاح سری “اسرائيل” در خارج است و يكی از شاخه های اصلی آن به شمار می آيد. اين سازمان به تعبيری وزارت امور خارجه سری “اسرائيل” است كه مأموريتش هماهنگی مأموريت های مشترك با كشورهايی است كه به دلايلی مانند دينی يا جغرافيايی يا سياسی نمی تواند با آنها روابط ديپلماتيك برقرار كند.
موساد بيشتر فعاليت های خود را از طريق مؤسسات رسمی و غير رسمی صهيونيستی انجام می دهد. برخی از اين سازمان ها فقط برای كارهای ويژه و محدودی مانند پوشش دادن به فعاليت مزدوران و جاسوسان تأسيس شده اند.
افسران موساد در بسياری از كشورها در قالب ديپلمات فعاليت می كنند تا بتوانند تبادل اطلاعات خود را با سازمان های جاسوسی ساير كشورهايی كه “اسرائيل” در آنها نمايندگی دارد، انجام دهند. اين افراد به ظاهر ديپلمات مسئول اداره تماس ها هستند و به عنوان رابط و كانال انتقال و نيز توجيه و آموزش جاسوسان برای فعاليت در چارچوب اهداف برنامه ريزی شده، عمل می كنند.
امان
يكی ديگر از سازمان های جاسوسی و اطلاعاتی “اسرائيل” است. اين سازمان از نظر اداری بخشی از ستاد كل ارتش رژيم صهيونيستی است و زير نظر رئيس ستاد مشترك ارتش رژيم صهيونيستی فعاليت می كند، اما در برنامه ريزی كلی مسئول اجرای مصوبات شواری عالی امنيت ملی رژيم صهيونيستی است و به اين ترتيب با اداره اطلاعات نظامی يا سازمان های مشابه در ارتش های ديگر مشابهت دارد.
اصطلاح “امان” از عبارت عبری “أگاف موديعين” اخذ شده و به معنای دفتر اطلاعات است. اين سازمان مسئول اطلاعات نيروهای مسلح و گردآوری اطلاعات نظامی راهبردی و عملياتی و تاكتيكی و ميدانی از نيروهای مسلح كشورهای عربی و نيز امكانات سياسی و اقتصادی اين كشورها برای استفاده از آن در جهت تقويت نيروهای مسلح و بهره برداری از آن در جنگ ها، است. امان اين اطلاعات را تجزيه و تحليل و سپس نتيجه گيری می كند. اين سازمان همچنين در تدوين طرح های جنگی و هماهنگی با ساير سازمان های اطلاعاتی مشارك می كند. شماری از افسران اين سازمان كه در مرزها و مناطق جنگی مستقر هستند و نيز افسران اطلاعاتی كه از وسايل شناسايی و مراقبت و جمع آوری معلومات زميني، دريايي، هوايي، بی سيم، الكترونيكی و اطلاعات به دست آمده از ماهواره ها و ساير وسايل شناسايی و مراقبت استفاده می كنند، در گردآوری و تحليل و تجزيه و نتيجه گيری از اطلاعات به دست آمده همكاری می كنند.
اطلاعات خارجی نيز از طريق وابسته های نظامی وابسته به امان و كارمندان سفارتخانه های رژيم صهيونيستی در ساير كشورها به اين سازمان انتقال می يابد. اطلاعات از طريق شبكه های جاسوسی فعال در خارج و از ميان سازمان های اطلاعاتی وابسته به كشورهای دوست “اسرائيل” و همكاری كننده در راستای اطلاعات نظامی و مبادله آن نيز به اين سازمان ارائه می شود.
امان چندين بخش مختلف از جمله اطلاعات تاكتيكي، بخش های اطلاعات زميني، هوايی و دريايی دارد. اين سازمان در تدوين و تهيه تحقيقات راهبردی ويژه درباره ارزيابی امكانات كشورهای عربی و توانايی های نظامی و ارزيابی مواضع سياسی اين كشورها مشاركت می كند. سرويس جاسوسی نظامی رژيم صهيونيستی همچنين يك بخش ويژه تبليغاتی دارد كه ارتباط بسيار نزديكی با خبرنگاران خارجی مستقر در “اسرائيل” به ويژه خبرنگاران بخش های نظامی دارد. اين بخش حق دارد بر همه آنچه درباره ارتش رژيم صهيونيستی منتشر می شود، نظارت كند.
يكی از نكات مهمی كه بايد درباره امان يادآور شد، آن است كه اين سازمان پس از آنكه در آگاهی از آمادگی های كشور مصر برای جنگ اكتبر سال 1973 ناكام ماند پاك سازی و سپس توسعه داده شد.
شاباك
سازمان امنيت عمومی و اطلاعات داخلی “اسرائيل”. كلمه شاباك اختصار دو عبارت عبری “شيروت بيتاحون و شيروت بيون” و كلمه “كلالي” است كه معنای آن خدمات امنيتی و خدمات اطلاعاتی كل است. دو كلمه اول به اختصار “شين بت” خوانده می شود، اما پس از آنكه كلمه “كلالي” به معنای “عام” بدان افزوده شد، اين سازمان “شاباك” نام گرفت.
اصلی ترين ماموريت شاباك مبارزه با جاسوسی و خرابكاری در داخل و كنترل پست و تماس های تلفنی و بی سيم و كشف توطئه عليه دولت و زير نظر گرفتن فعاليت های اطلاعاتی بيگانه و شبكه های جاسوسی در داخل است.
شاباك در بسياری از سازمان ها و نهادها و مؤسسات و احزاب صهيونيستی و داخلی جاسوسان و مزدورانی دارد. اين سازمان تا سال 1950 به ارتش رژيم صهيونيستی وابسته بود، اما در آن سال به وزارت جنگ ضميمه و بعدها مستقل گرديد و زير نظر مستقيم نخست وزير قرار گرفت و اين وضع هم اكنون نيز ادامه دارد.
