آینده کنفرانس بین المللی صلح میان فلسطینیان و رژیم صهیونیستی که قرار است در 26 ماه جاری (نوامبر) در شهر آناپولیس واقع در ایالت مریلند آمریکا برگزار شود، همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد و مذاکرات هیئت تشکیلات خودگردان فلسطین با مقامات رژیم صهیونیستی به منظور دستیابی به سندی سیاسی قبل از برگزاری این کنفرانس، همچنان با مشکلاتی مواجه است که هیئت تشکیلات خودگردان ضمن تایید این مساله دلیل آن را خیره سری های رژیم صهیونیستی اعلام کرده است. “احمد قریع” رئیس هیئت مذاکره کننده فلسطینی پس از دیدار اخیر خود با “خاویر سولانا” کمیسر عالی سیاست خارجی و امنیت اتحادیه اروپا، ضمن تاکید بر لزوم حل مشکلات میان طرف فلسطینی و رژیم صهیونیستی قبل از برگزاری این کنفرانس اعلام کرد که تاکنون مذاکرات طرفین فلسطینی و صهیونیستی هنوز نتیجه ای در پی نداشته است.
تشکیلات خودگردان فلسطین در این مذاکرات تاکید کرده است که مسائل شش گانه مربوط به حل نهایی از قبیل قدس، آوارگان، مرزها، شهرک های صهیونیست نشین، امنیت و مساله آب و نیز مساله اسرای فلسطینی که تعداد آنها در زندان های صهیونیستی در حال حاضر به 11 هزار تن می رسد، حتما باید در سند مقدماتی میان طرفین مد نظر گرفته شود. علاوه بر این تشکیلات خودگردان می خواهد که در این سند مدت زمان مذاکرات نیز تعیین شود که طرف فلسطینی ماه مه سال آینده میلادی را به عنوان پایان این مذاکرات پیشنهاد داده است که تقریبا همزمان با پایان دوره ریاست جمهوری “جرج بوش” و قبل از آغاز تبلیغات انتخاباتی دور آینده انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است.
اما رژیم صهیونیستی برخلاف تشکیلات خودگردان، سعی می کند پذیرش این سند را که خواسته ها و مدت زمان مشخصی برای مذاکرات میان طرفین مشخص کرده است، به تاخیر بیاندازد و به جای آن خواستار امضای توافقنامه ای کلی و مبهمی است که هیچ راه حلی را در زمینه مسائل اساسی مد نظر فلسطینیان ارائه ندهد، بلکه تنها باعث باز شدن و به جریان افتادن پرونده مذاکرات فلسطینی ـ صهیونیستی شود که از زمان آغاز انتفاضه دوم در 7 سال پیش بسته شده است. از همین رو رژیم صهیونیستی تلاش می کند که با ایجاد موانعی بر سر راه کنفرانس بین المللی صلح، این کنفرانس را به شکست بکشاند و هدف اصلی این کنفرانس را که همان تشکیل کشور فلسطینی در کرانه باختری و نوار غزه و به عبارت دیگر در داخل مرزهای فلسطین قبل از سال 1967 است و قطعنامه های شماره 194، 242 و 338 سازمان ملل نیز بر آن اذعان دارند، از برنامه این کنفرانس حذف کند. موانع رژیم صهیونیستی بر سر راه موفقیت کنفرانس بین المللی صلح را می توان در موارد زیر بر شمرد:
1- لزوم اعتراف فلسطینیان به “یهودی بودن” کشور “اسراییل” قبل از امضای هر گونه توافقنامه ای. هدف رژیم صهیونیستی از این شرط غیر قابل اجرا این است که حق بازگشت آوارگان فلسطینی سال 48 به وطن خود را که در قطعنامه شماره 194 سازمان ملل متحد به آن اشاره شده است، از آنها سلب کنند.
2- مخالفت هیئت صهیونیستی مسئول آماده سازی پرونده مذاکرات کنفرانس آناپولیس با اصل اجرای همسان و ضربتی مرحله اول طرح نقشه راه که “کاندولیزا رایس” وزیر امور خارجه آمریکا پیشنهاد آن را داده است. علاوه بر این، هیئت صهیونیستی با مساله تشکیل کمیته آمریکایی ـ فلسطینی ـ صهیونیستی برای نظارت بر اجرای مرحله اول این نقشه که “محمود عباس” رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین پیشنهاد آن را داده مخالفت کرده است.
3- مخالفت رژیم صهیونیستی با اعلام طرح صلح عربی به عنوان یکی از مراجع روند مسالمت آمیز سازش میان طرفین فلسطینی ـ صهیونیستی که با این اقدام خود دولت آمریکا را که نهایت تلاشش را برای راضی کردن کشورهای عربی به شرکت در این کنفرانس به کار می گیرد، در تنگنا قرار داده می دهد.
4- اقدام هفته گذشته کنست رژیم صهیونیستی در تصویب پیش نویس قانونی مبنی بر مشروط بودن هر گونه تغییر در مرزهای بخش شرقی و غربی قدس به موافقت یک سوم (80 تن ) از نمایندگان کنست با آن که در قانون قبلی 61 تن بود، با این هدف صورت گرفت که مانع هر گونه توافق احتمالی در زمینه اوضاع بخش شرقی قدس شود.
مواضع غیر قابل قبول رژیم صهیونیستی به سیاست کلی تمامی دولت های آن تبدیل شده است که هدف اصلی آن ناکامی و شکست جریان میانه رو عرب و فلسطینی است. دولت کنونی “ایهود اولمرت” نیز از این حکم مستثنی نیست و سعی دارد تلاش های بین المللی به منظور اهتمام اساسی به مساله فلسطین و قرار دادن این مساله در راس اولویت های خود را ناکام بگذارد. از همین رو، تمامی فلسطینیان و جهان عرب وظیفه دارند در صورتی که کمترین امیدی به موفقیت کنفرانس صلح آناپولیس داشته باشند، در این کنفرانس شرکت کنند؛ چرا که صرف حضور آنها در این کنفرانس مانع از این می شود که تشکیلات خودگردان فلسطین در میان کشورهای دیگر یکه و تنها و بدون حامی بماند و از سوی دیگر باعث توجه تمامی کشورهای شرکت کننده به مساله تشکیل کشور فلسطین می شود و این دقیقا همان مساله ای است که رژیم صهیونیستی سعی در تحقق آن دارد و در راستای آن تبلیغات منفی علیه صلاحیت و قدرت تشکیلات خودگردان برای اداره کشور فلسطینی به راه انداخته است و بارها این ادعای خود را تکرار می کند که طرف فلسطینی مسئول و قدرتمندی برای مشارکت در دستیابی به صلح وجود ندارد.
مسئولیت موفقیت یا شکست کنفرانس بین المللی صلح متوجه دولت آمریکا است و این دولت تنها طرفی است که در صورتی که اراده کند می تواند به خیره سری های رژیم صهیونیستی پایان دهد. علاوه بر این باید این مساله را نیز یادآوری کرد که سیاست های دولت آمریکا در راستای حمایت از این رژیم باعث افزایش نفرت ملیون ها عرب و مسلمان از این دولت شده است و علاوه بر آن، شرط اساسی صلح در این منطقه حساس که 40 درصد از ذخایر نفت جهان را در خود جای داده است، احقاق حقوق ملت فلسطین در تشکیل کشوری فلسطینی در داخل مرزهای جغرافیایی است که جامعه بین المللی آنرا قبول دارد و بدون تحقق این شرط، صلح در این منطقه هیچگاه برقرار نخواهد شد.
