کدام گزینه بهتر است؛ گفت و گویی که معنای آن به رسمیت شناختن جنبش حماس و پشت کردن به محمود عباس و مذاکرات سیاسی است یا حمله گسترده نظامی که به دنبال آن متحمل زیان های زیادی خواهیم شد؟ سرویس های امنیتی، دولت، محافل سیاسی و رسانه های گروهی هر یک در جست و جوی راهی هستند و در این میان برخی با آتش بس با حماس موافق و برخی نیز مخالف اند. آتش بس با حماس تصمیمی آسان نیست و باید با چشمانی باز همه جوانب امور را در نظر گرفت.
گروه مخالف آتش بس با حماس معتقدند که آتش بس با این جنبش در نهایت به گفت و گو و به رسمیت شناختن آن منجر خواهد شد آن هم به رسمیت شناختن یک جنبش اسلامی فلسطینی که رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمی شناسد و در ملأ عام اعلام کرده که تا نابودی این رژیم به مقاومت خود ادامه خواهد داد و همچنین آتش بس با حماس به سیاست قاطعانه تل آویو مبنی بر حمایت از دولت محمود عباس و تلاش این دولت برای براندازی دولت هنیه در نوار غزه لطمه ای سنگین وارد می کند.
این گروه همچنین معتقد است که آتش بس با حماس به معنای اعتراف کردن به شکست و ناکامی اقدامات نظامی اخیر ما خواهد بود و آتش بس به مثابه آن است که ما در برابر حملات موشکی و خمپاره ای قسام به شهرک اسدوروت و سایر شهرک های همجوار غزه شکست خورده ایم و بنابراین تنها کاری که می بایست انجام دهیم این است که به جنگ خود علیه مقاومت تا نابودی آن ادامه دهیم.
مخالفان بر این باورند که آتش بس با حماس و سایر گروه های مقاومت در نوار غزه منجر به این خواهد شد تا مبارزان فلسطینی امور خود را سامان دهند و خود را به سلاح های پیشرفته نظامی مجهز کند و دامنه تولید ادوات نظامی خود را از نظر کمی و کیفی توسعه دهند و نیز این آتش باعث می شود تا گروه های مقاومت یک سیستم دفاعی مستحکمی را در نوار غزه نظیر آن چه که در جنوب لبنان تشکیل شده، تشکیل دهند و خود را برای رویارویی بعدی آماده کنند و در نهایت این که آتش بس باعث تقویت جایگاه دولت حماس در میان فلسطینیان خواه شد.
و اما موافقان آتش بس با حماس می گویند که ما باید در ابتدا این مساله را مد نظر قرار دهیم و به آن اقرار کنیم که رژیم صهیونیستی از طریق گزینه نظامی هرگز قادر به توقف مبارزات مسلحانه فلسطینیان نیست. اگر ما به جای آتش بس اقدام به حمله گسترده نظامی به نوار غزه کنیم این عملیات نه تنها مشکلی را حل نخواهد کرد که بر دامنه مشکلات و محنت ها و زیان های مادی و جانی ما خواهد افزود و این حمله عواقب سوء اخلاقی و سیاسی زیادی را به دنبال خواهد داشت و ظن غالب این است که حمله گسترده نظامی به غزه حتی به قطع روابط دیپلماتیک با دولت ابو مازن منجر خواهد شد.
گروه موافق آتش بس همچنین بر این عقیده است که دستیابی به پیمان آتش بس با حماس ممکن است که دستیابی به توافقی برای آزادی گلعاد شالیت (نظامی اسیر) را نیز در پی داشته باشد اما حمله گسترده نظامی به نوار غزه زندگی شالیت را به خطر خواهد انداخت.
به اعتقاد این گروه، بدیهی است که بهره گیری از طول زمان آتش بس برای تقویت توان نظامی و ساماندهی به امور نظامی یک مشکل است اما واقعیت این است که هر اندازه که زمان آرامش بیشتر شود به همان میزان از سرگیری جنگ و درگیری برای رهبران حماس و متشنج کردن اوضاع برای یک و نیم میلیون ساکن نوار غزه بسیار سخت و دشوار خواهد بود. گذشته از این آتش باعث خواهد شد تا ما آسوده تر با حماس که امروزه به یک ارتش سازمان یافته تبدیل شده رو به رو شویم و در پایان این که کابینه صهیونیستی از آتش بس و آرامش به عنوان ابزاری برای مقاوم سازی شهرک های همجوار غزه و توسعه سامانه های ضد موشکی و تقویت روند مذاکرات سیاسی استفاده خواهد کرد.
به اعتقاد نویسنده، کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی می بایست کلیه این آرا و نظرات را مورد بحث و بررسی قرار دهد و ما امیدواریم که تصمیمی درست اتخاذ گردد.
