نتانیاهو و لیبرمان همانند دیگر مقامات رژیم صهیونیستی و نیز شهرک نشینان صهیونیست به خوبی از این مساله آگاهند که آن فلسطینی که آنها خواهند اعتراف وی به هویت “یهودی” رژیمشان هستند، هنوز از مادر متولد نشده و شاید اصلا چنین موجودی پا به عرصه گیتی نگذارد؛ چرا که ملت فلسطین هیچگاه و تحت هیچ شرایطی از حقوق مشروع خود عقب نشینی نخواهد کرد.
زمانی که مقامات صهیونیستی و به ویژه نخست وزیر این رژیم در مقابل “جرج میشل” فرستاده دولت آمریکا به منطقه خاورمیانه قبل از هر گونه حرف و حدیثی درباره راهکار تشکیل دو کشور فلسطینی ـ صهیونیستی اعلام می کنند که فلسطینیان باید قبل از هر چیز به “هویت یهودی کشور اسرائیل” اعتراف کنند، می توان این اقدام را تلاشی برای تحصیل حاصل قلمداد کرد؛ چرا که صرفنظر از اسامی وزرا و نخست وزیران و نیز وزیران امور خارجه دولت عبری و صرفنظر از متهم بودن آنها به فساد (مانند اولمرت) و یا پولشویی (مانند لیبرمن) و یا داشتن رابطه جنسی با کارمندان زن خود (مانند کاتنزر) باید گفت که سیاست های این رژیم همواره ثابت بوده و با تغییر افراد هیچ تغییر و تحولی در آنها مشاهده نمی شود.
به عبارتی دیگر می توان گفت تاکید بر “هویت یهودی کشور اسرائیل” کار اصلی تمامی احزاب و گروه های جامعه صهیونیستی بوده و خواهد بود. رژیم صهیونیستی برای اشغال رسمی سرزمین فلسطین در و واقع جایگزین کردن ملت یهود به جای فلسطینیان در فلسطین نیازمند موافقت طرف های بین المللی و عربی و نیز فلسطینیان با این مساله است و در واقع پس از جلب حمایت حامی همیشگی خود یعنی دولت سابق آمریکا به ریاست “جرج دبلیو بوش”، این بار می خواهد موافقتنامه کشتار و یا کوچ اجباری فلسطینیان را به اثر انگشت خود آنها مذیل کند.
اما سوالی که در حال حاضر مطرح می شود این است که آیا آنها از دولت جدید آمریکا به ریاست “باراک اوباما” نیز انتظار دارند که همان موضع دولت بوش در قبال مساله لزوم اعتراف به “هویت یهودی” رژیم صهیونیستی را داشته باشد و به عبارت دیگر، به این رژیم اجازه بدهد که تمامی افراد غیر یهودی را از محدوده کشوری که تاکنون مرزهایش تعیین نشده اند، بیرون کند و کشوری با قومیت خالص یهودی و خالی از حضور هر فرد و یا شریعت غیر یهودی تشکیل دهد؛ کشوری که در آن فلسطینیان (اعم از مسلمان و مسیحی) هیچ جایگاهی نخواهند داشت. حال سوال دیگری نیز درباره “کشور یهودی” مد نظر مقامات صهیونیستی مطرح می شود و آن اینکه آیا این کشور خالص یهودی شامل سراسر سرزمین واقع در میان دریای مدیترانه و رود اردن خواهد بود؟ یا اینکه این کشور در داخل همان منطقه ای تشکیل خواهد شد که با دیوار حایل از دیگر مناطق فلسطین جدا شده است؟ و شاید هم در سرزمین های واقع در ما بین رود نیل تا فرات باشد؟
به هر حال خواسته نتانیاهو غیر ممکن و محال است و از همین رو باید گفت که آنهایی که فکر می کنند دولت اوباما می تواند موضع رژیم صهیونیستی را 180 درجه تغییر دهد، دچار خیالات شده اند. ساده ترین پاسخ و واکنشی که انتظار می رود مقامات صهیونیستی در صورت مداخله و یا اعمال فشار دولت آمریکا از خود نشان دهند این است که دولت نتانیاهو یک ائتلاف ملی است که به شیوه دمکراتیک بر سر کار آمده است و از همین رو، هیچ طرفی نمی تواند مساله ای خلاف میل افرادی که این دولت را انتخاب کرده و حمایت خود از آن را اعلام کرده اند، به آن تحمیل کند.
درخواست صریح مقامات صهیونیستی از فلسطینیان برای اعتراف به “هویت یهودی کشور اسرائیل” به منزله این است که از فردی بخواهند با دستان خود طناب دار را بر گردن خود بیاندازد تا با خواست و موافقت خود وی که طناب را به گردنش آویخته، او را به دار بکشند. آیا صهیونیست ها واقعا فکر می کنند که چنین کاری امکان پذیر و شدنی است؟
تل آویو و حامیان آن و نیز جریان طرفدار سازش با این رژیم که رویای تشکیل دو کشور فلسطینی و صهیونیستی را در سر می پرورانند، باید حق فلسطینیان داخل و خارج در این سرزمین را مد نظر داشته باشند و این مساله را نصب العین خود قرار دهند که فلسطینیان تحت هیچ شرایطی هیچ گزینه جایگزینی را به جای حق بازگشت و یا تشکیل کشور مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شریف قبول نخواهند کرد.
