ساکنان نوار غزه تحت محاصره جائرانه این منطقه از سوی رژیم صهیونیستی به شدت از گرسنگی و تشنگی و کمبود مواد غذایی و نیز عدم دسترسی به امکانات پزشکی برای معالجه خود رنج می برند، ولی همانند دیگر شهروندان فلسطینی داخل و نیز فلسطینیان مقیم اردوگاه های کشورهای دیگر همچنان به بذل و بخشش خود ادامه می دهند.
اما اکنون به نظر می رسد که محاصره چندین ساله فلسطین از سوی رژیم صهیونیستی و دیگر طرف های بین المللی و ناتوانی فلسطینیان برای شکستن آن به جز چندین مورد استثنایی که حامیان خارجی صلح به منظور لغو محاصره این منطقه با کشتی های خود عازم آن شده و تنها از لحاظ معنوی باعث تقویت روحیه مقاومت و پایداری ساکنان این منطقه شده اند، در آینده نزدیک به پایان خواهد رسید.
مساله جالب توجه در این میان این است که جامعه بین المللی در مقابل این وضعیت اسفناک جز بی توجهی و سکوت مرگبار و در برخی موارد محکومیت های صوری هیچ اقدام دیگری انجام نداده است و علی رغم اینکه کشورهای عربی به تاکید بر اجرای زود هنگام تصمیمات و مواضع خود شهره هستند، اما این بار این کشورها نیز بسیار دیرتر از موعد خود در این زمینه موضع گیری کردند و شاید هم تجربه های دور و نزدیک انگیزه ای برای انجام این کار برای آنها باقی نگذاشته است!.
این محاصره جائرانه که کاملا مغایر ارزش های انسانی و اصول اخلاقی است و رژیم صهیونیستی با دلایل واهی و غیر محکمه پسند شهروندان فلسطینی را تحت بدترین فشارها و محدودیت ها قرار داده است، علاوه بر نوار غزه، کرانه باختری را نیز تحت الشعاع خود قرار داده است.
اما مساله ای که بیش از هر چیز در این میان خودنمایی می کند تفاوت بسیار زیاد میان مواضع کشورهای عربی مبتنی بر سکوت در مقابل این وضعیت و در طرف دیگر مقاومت و پایداری قهرمانانه ساکنان نوار غزه است که واقعا می توان گفت تفاوت میان آنها از زمین تا آسمان است. البته ما هیچ وقت در صدد انکار کمک های مالی و عینی ارائه شده از سوی مردم و دولت این کشورها نیستیم، ولی واقعیت این است که این کمک ها در مقایسه با اوضاع تاسف بار ساکنان نوار غزه بسیار ناچیز بوده و کفاف کمبودهای آنها را نمی کرد. ما هیچوقت نمی توانیم ملت های عربی را به کوتاهی در این زمینه متهم کنیم؛ چرا که ملت های عربی همواره سابقه درخشانی در زمینه بذل و بخشش و کمک های بشر دوستانه به ملت فلسطین از خود به جای گذاشته اند، اما مواضع سست و ضعیف دولت های عربی جایی برای دفاع از آنها باقی نمی گذارد؛ چرا که کمک های مادی و عینی ارسالی از سوی برخی کشورهای عربی برای ملت فلسطین ـ که به نوبه خود جای تقدیر و تشکر دارد ـ به هیچ وجه کافی و مکفی نبوده و نتوانسته تاثیر چندانی در این زمینه داشته باشد و محاصره ظالمانه نوار غزه همچنان ادامه دارد و برخی از این کمک های ارسالی نیز به هر دلیلی به دست مردم نرسیده است.
بنابراین به نظر می رسد که درخواست ها برای لغو و شکستن محاصره نوار غزه در حال حاضر بیشتر از هر زمان دیگری ضرورت پیدا کرده است و نقش کشورهای عربی نیز بیشتر از هر زمان دیگری در این زمینه به چشم می خورد و آنها باید با اعمال فشار علیه رژیم صهیونیستی زمینه را برای لغو محاصره و پایان دادن به شرایط اسفبار حاکم بر نوار غزه فراهم کنند.
از سوی دیگر، مساله ای که این روزها تا اندازه ای مورد بی توجهی قرار گرفته است این است که تداوم اشغالگری رژیم صهیونیستی در سرزمین فلسطین تداوم فعالیت گروه های مقاومت را حتمیت می بخشد و هر گونه حل دایمی در منازعه فلسطینی ـ صهیونیستی مستلزم خروج اشغالگران از سرزمین فلسطین و بازگردانده شدن حقوق از دست رفته فلسطینیان است. از سوی دیگر، بدون موفقیت مذاکرات نمی توان به قدرت و تاثیر گذاری موضع طرف فلسطینی در منازعه مذکور امیدوار بود.
