شاید نبرد چند روز پیش اردوگاه جنین به عنوان یک نقطه تحول کیفی در روند مستمر آگاهی مردم فلسطین و مبارزات آنها از سال 2015، تاریخ را در آینده به مرحله جدید وارد نماید. مقایسه این رخداد با نبرد الکرامه در مارس 1968 امری مبالغه آمیز نیست چرا که فلسطینیان به اولین پیروزی خود علیه ارتش اسرائیل دست یافتند در حالی که آنها در غرور ناشی از پیروزی تجاوز ژوئن 1967 غرق بودند. تحول کیفی در اینجا منحصر در این واقعیت نیست که نتانیاهو، ارتش بزرگ و دولت فاشسیت آن در تحقق اهداف خود برای شکست مقاومت اردوگاه جنین و نابودی نیروهای مقاومت و پایگاه مردمی آن به شدت دچار ناکامی شد، بلکه به این مساله نیز مربوط می‌شود که خواستگاه مردمی مقاومت در اردوگاه جنین به خواستگاهی فلسطینی، مردمی و عمومی در تمام سرزمین فلسطین تاریخی تبدیل شد.
اسرائیل در تجاوز به اردوگاه جنین از 1600 سرباز که بیش از یک تیپ کامل نظامی است و همچنین خودروهای زرهی، تانک‌ها، بالگردهای آپاچی، موشک، پهپادهای نظامی و سامانه‌های فراوان اطلاعاتی استفاده نمود اما در نهایت شکست خورد. این در حالی است که مساحت این منطقه از 500 هزار متر مربع فراتر نبوده و دارای تراکم جمعیتی بسیار زیاد متشکل از 16 هزار آواره فلسطینی است که در جریان پاکسازی نژادی اسرائیلی در جریان نکبت سال 1948 آنها را از سرزمین‌های خود اخراج کرد.
چنانچه ولید العمری مدیر شبکه الجزیره در رام الله در این خصوص اعلام کرد اسرائیل در گذشته توانسته با این حجم از نیرو و ادوات نظامی یک کشور را به طور کامل اشغال کند در حالی که امروز از شکست دادن اردوگاه جنین عاجز شده و نیروهای خود را با ناامیدی از این منطقه خارج کرد. وی تاکید کرد البته این پس از آن رخ داد که اسرائیلی‌ها با تخریب گسترده زیر ساخت‌های اردوگاه مانند جاده‌ها، خیابان‌ها، شبکه توزیع برق و آب، شبکه فاضلاب و صدها خانه فلسطینی کینه خود را نشان دادند. آنها این بار به خود جرأت دادند با گلوله جنگی و گاز اشک آور به بیمارستان‌ها حمله کرده و به گروه‌های امدادی و خودروهای آنان و همچنین خبرنگاران تیراندازی کنند و مجروحان در آستانه مرگ را برجای گذاشته بدون آنکه اجازه دسترسی گروه‌های پزشکی را به آنها بدهند. با این حال اسرائیل در بازداشت و ترور نیروهای مقاومت و نابودی زیرساخت‌های آن ناکام مانده و تا لحظه‌ای که نیروهای آن اردوگاه را ترک کردند دچار خسارت‌های زیادی گردید.
شاید مهمترین ویژگی این تحول کیفی که فلسطین روز‌های گذشته شاهد آن بوده است را بتوان در نکات ذیل بیان کرد:
1- پیوستن هزاران جوان فلسطینی به اَشکال مختلف مقاومت به طوری که تشخیص نیروهای حرفه‌ای مقاومت و هزاران جوان مشارکت کننده در فعالیت‌های مقاومتی امری شبه محال گردید به نحوی که مقاومت مسلحانه در واقع به بخشی از مقاومت مردمی همه جانبه مبدل گردید.
2- در سایه توسعه دیوانه‌وار شهرک سازی و اعلام نتانیاهو در خصوص ریشه‌کن نمودن ایده کشور مستقل فلسطینی این رویکرد در میان اکثریت مردم فلسطین تقویت شد که هیچ راهی جز مقاومت و مبارزه وجود نداشته و باید آن را جایگزین روند مذاکرات شکست خورده و توافق اسفبار اسلو و شرط بندی با طرف‌های خارجی نمود.
3- اسرائیل نه تنها قادر نیست مقاومت را در یک موقعیت جغرافیایی محدود مانند اردوگاه جنین، منطقه قدیمی نابلس و اردوگاه نور شمس طولکرم محصور نماید بلکه واکنش‌های مقاومت به حمله علیه جنین را در الخلیل، رام الله، لبنان و نوار غزه دریافت می‌کند. به عبارت دیگر مقاومت به پدیده‌ای فلسطینی و عمومی برای تمام مردم فلسطین صرف نظر از اینکه در چه مکانی حضور دارند تبدیل شده است.
4- تمام توهمات مربوط به امکان دستیابی به حمایت بین المللی یا اتخاذ مواضع رسمی بین المللی موثر علیه فاشیسم اسرائیل برای فلسطینیان به پایان رسیده است، به ویژه در سایه اعلام حمایت آمریکا و انگلیس از تجاوز اسرائیل به جنین و اینکه آنها این اقدام اسرائیل را حق دفاع از خود تلقی کرده و اتحادیه اروپا نیز که از اتخاذ سیاستی مستقل عاجز است در قبال این تجاوز سکوتی شرم‌آور انجام داد. علاوه بر آن درکی عمیق نسبت به این مساله ایجاد شد که تنها راه حل اعتماد به نفس، سازماندهی مناسب و مقاومت در برابر اشغالگری است و نه انتظار کشیدن برای کمک دیگران. درخواست‌های رسمی مقامات فلسطینی برای حمایت بین المللی به موضوعی برای شوخی‌های مردمی تبدیل شده و از آن به عنوان بهانه‌ای برای فرار از مسئولیت یاد می‌کنند.
5- افزایش خشم شدید مردمی علیه همکاری‌های امنیتی و تمام رویکردی‌هایی که باعث امضای توافق اسلو شد، توافقی که نهادهای امنیتی را موظف به حمایت از اشغالگران نموده و این نهادها از حمایت از مردم خود در برابر اشغالگران منع کرد. سوالی که در میان مردم وجود دارد آن است که چرا نهادهای امنیتی با نیروهای اشغالگر مقابله نمی‌کنند در حالی که در طول حمله به جنین از کنار مقرهای آنان عبور می‌کردند و اینکه چرا مانند انتفاضه دوم در برابر تجاوزات شهرک نشینان تروریست علیه فلسطینیان اقدامی انجام نمی‌دهند. بر همین اساس درخواست‌ها برای پایان یافتن عملی، واقعی و همیشگی همکاری‌های امنیتی با اشغالگران به یک مطالبه عمومی تبدیل شده است، مانند مطالبه توقف تمام اَشکال بازداشت‌های سیاسی و آزادی تمامی زندانی‌های سیاسی و برخی نیروهای مقاومت از زندان‌های تشکیلات خودگردان فلسطین.
6- افزایش احتمال تحقق وحدت ملی از طریق فشار مردمی به رهبران رسمی و گروه‌های فلسطینی برای ارتقای سطح وحدت مبارزاتی ایجاد شده توسط نیروهای مقاومت در عرصه میدانی. نتیجه این فشار مردمی دعوت تشکیلات خودگردان فلسطین برای برگزاری نشستی با حضور دبیران کل نیروهای فلسطینی بود که از آن استقبال گردید. همزمان تاکیدها برای اینکه چنین نشست‌هایی نباید تنها برای گرفتن عکس یا کاهش فشار مردمی بر تشکیلات خودگردان فلسطین باشد افزایش یافت چرا که در گذشته منجر به اشتباهی بزرگ یعنی لغو انتخابات سال 2021 گردید. مساله بسیار روشن آن است که پیش از برگزاری هر گونه نشستی لازم است بر آمادگی برای حمایت از گزینه مقاومت و مبارزه با تمام اَشکال آن و رویگردانی از رویکردی تاکید گردد که پس از گذشت 30 سال از امضای توافق اسلو با شکست کامل مواجه شده است. همچنین آمادگی برای موافقت با این مساله که ما در مرحله راه حل میانه با جنبش صهیونیست (با تمام مولفه‌های آن) قرار نداریم بلکه در مرحله مبارزه و مقاومت برای تغییر توازن قوا به نفع ملت فلسطین هستیم نیز باید مورد تاکید قرار گیرد. مهمترین نشانه جدیت برای برگزاری نشست دبیران کل نیروهای فلسطینی آمادگی آنها برای تشکیل یک رهبری ملی متحد بر اساس یک استراتژی مقاومت ملی و آزادی فوری تمام زندانی‌های سیاسی است.
7- مردم فلسطین با شجاعت خود تمام دسیسه‌های استراتژیک اسرائیل و تلاش‌‌های آن برای فتنه انگیزی را خنثی نمود که بر ایجاد اختلاف میان مردم و مقاومت، جدایی کرانه باختری و نوار غزه، تعمیق شکاف و اختلاف میان جنبش‌های فتح و حماس و تحریک نیروهای فلسطینی علیه یکدیگر تمرکز داشت. این حوادث ثابت کرد اردوگاه جنین تنها نبوده بلکه نقطه‌ای برای جذب اقدامات مبارزاتی یکپارچه و متحد است.
8- به طور خلاصه تجاوز اسرائیل به اردوگاه جنین نتایجی کاملاً متعارض با برنامه ریزی‌های نتانیاهو در پی داشت. چرا که افزایش روند سرکوب، قتل و شهرک سازی و اعلام برنامه‌های مربوط به الحاق کرانه باختری و یهودی سازی آن تنها به افزایش مقاومت فلسطینی و افزایش اراده، جسارت، مهارت و پایبندی به گزینه مقاومت برای آزادی و کرامت منتهی گردید … پس آیا این بار رهبران فلسطینی خود را به سطح جوانان شجاع و وحدت مبارزاتی ارتقا خواهند داد؟
