وقتی که بنیامین نتانیاهو در سال 1996 برای اولین بار به عنوان نخست وزیر رژیم صهیونیستی تعیین شد و در قله غرور به سر می برد، مجری یک برنامه گفتگوی تلویزیونی وی را با بیان نظر نخبگان سیاسی رژیم صهیونیستی در موردش غافلگیر کرد. نشیم مشعال خطاب به نتانیاهو گفت: «از مجموع 120 نماینده حاضر در کنست، از 90 نفر آنها در مورد برجسته ترین ویژگی های شخصی شما پرسیدم. همه بالاجماع می گفتند که ویژگی برجسته شما، دروغ است.»
در هفته جاری بسیاری از روزنامه های عبری زبان به تحلیل و ارزیابی سخنرانی اخیر نتانیاهو که در واکنش به پیام باراک اوباما به جهان عرب و اسلام ایراد شده بود، پرداختند و این سخنرانی را گواه و نشان فرهنگ دروغ دانستند یعنی همان فرهنگی که امروز به عنوان یکی از پایه ها و ارکان فعالیت سیاسی در اراضی اشغالی (اسرائیل) است.
شالوم یروشالمی، تحلیلگر سیاسی و نویسنده صهیونیست در واکنش به سخنرانی اخیر نتانیاهو با نگارش مقاله ای که توسط روزنامه عبری زبان معاریو منتشر شد، تاکید کرد این سخنرانی تنها یک حرف است و حتی چهره های نزدیک به نتانیاهو نیز به دنبال ایراد سخنرانی مذکور، علنا اعلام کردند که نخست وزیر «اسرائیل» در فریب افکار عمومی جهان موفق عمل کرده است.
این نویسنده صهیونیست در ادامه به نقل از لوئی لیوسکی یکی از نزدیک ترین چهره ها به نتانیاهو خاطرنشان ساخت: «نخست وزیر اسرائیل وقتی از موافقتش با تشکیل کشور فلسطینی صحبت کرد، منظور دیگری داشت و هدفش هدایت فشارهای بین المللی به سمت فلسطینیان بود.»
در بخشی دیگر از این مقاله آمده است: «تنها کاری که نتانیاهو انجام داد، آن بود که مقداری سرش را در مقابل تیر فشارهای بین المللی به ویژه آمریکایی پایین آورد تا این تیر از روی سرش بگذرد. نتانیاهو هرگز در مورد اجرای توافقات صورت گرفته میان تشکیلات خودگردان و دولت های پیشین اسرائیل تصمیمی ندارد.»
یروشالمی نوشت: “نتانیاهو تا حد مرگ از هر گونه امضای توافق نامه صلح با فلسطینی ها هراس دارد و از این رو، دست به هر اقدامی می زند تا از احتمال امضای هر گونه توافق نامه صلح با فلسطینی ها جلوگیری کند. نتانیاهو در واقع می خواهد طرح صلح جدیدی را ارائه دهد که هرگز شکل عملی به خود نخواهد گرفت ؛ زیرا در این طرح، تشکیل کشور فلسطینی مرهون برخی شروط است که فلسطینیان هرگز به آنها تن در نمی دهند و از جمله این شروط می توان به پذیرش اسرائیل به عنوان یک کشور یهودی، چشم پوشی از حق بازگشت، خروج قدس از مسائل مورد مذاکره و سیطره مجدد تشکیلات خودگردان بر نوار غزه که امروز توسط حماس اداره می شود، اشاره کرد.”
وی در ادامه افزود: “یکی از غیر قابل تحقق ترین شروط آن است که تشکیلات خودگردان مطالب کتاب های درسی را تغییر دهد و تمامی مطالب تحریک آمیزی که علیه اسرائیل وجود دارد، را از کتاب ها حذف نماید ؛ البته نباید فراموش کرد که اگر فلسطینی ها به این شروط تن در دهند، نتانیاهو از آنها می خواهد تا با تشکیل کشوری موافقت کنند که هیچ سلاحی در اختیار ندارد و کنترل کامل مرزها و گذرگاه های بین المللی اش در اختیار تل آویو باشد.”
در مقاله مذکور می خوانید: “هدفی که نتانیاهو دنبال می کند، القای این پیام به جهانیان است که فلسطینی ها مسئول توقف روند سازش هستند. ضمنا از عواملی که نتانیاهو را به دروغگویی وا می دارد، آن است که وی هیچ راهی جز اجرای این نمایش ندارد و هراس آن دارد که به خاطر تصمیماتش، با دولت آمریکا سر شاخ شود.”
مارکوس از دیگر نویسندگان صهیونیست در مقاله ای که توسط روزنامه عبری زبان هاآرتص منتشر شد، تاکید کرد: «نتانیاهو به خوبی می داند که آمریکای خشمگین دیگر کمک های خود به اسرائیل را قطع خواهد کرد و اوباما تنها با بیان این عبارت که از اسرائیل ناامید است، می تواند زیان فراوانی را به ما (اسرائیلی ها) وارد کند ؛ زیرا در صورت بروز چنین امری، تمام جامعه جهانی در برخورد با تل آویو، سیاستی مشابه آمریکا را اتخاذ خواهند کرد.»
در این مقاله آمده است: «نتانیاهو هنگام نوشتن متن سخنرانی اش به خوبی می دانست که هیچ جایگزینی برای ایالات متحده وجود ندارد و دیگر کشورها نیز از آن پیروی می کنند و هرگز نمی توان تصور کرد که اعضای کنگره در هنگام بروز مخالفت میان اوباما و اسرائیل، در جبهه اسرائیل حضور یابند ؛ البته در صورت بروز چنین موردی، نباید فشار احتمالی به سازمان های فعال یهودی در آمریکا را نیز نادیده گرفت.»
مارکوس نوشت: «یکی دیگر از اهدافی که نتانیاهو دنبال می کند، آن است که از این طریق بتواند رهبران کشورهای عربی را در مقابله با برنامه های هسته ای جمهوری اسلامی ایران همراهی کند.»
شیفر در مقاله ای که توسط روزنامه صهیونیستی یدیعوت آهارانوت منتشر شد، تاکید کرد: «نتانیاهو در سخنرانی اخیر خود تمام تلاش خود را برای فریب عرب ها به کار بست. وی تلاش می کرد تا آنها را به این اقناع برساند که فلسطینی ها بیشترین سود را از همکاری میان کشورهای میانه روی عربی و اسرائیل خواهند برد.»
در مقاله مذکور می خوانید: «رهبران اسرائیل هر بار به شکلی خواستار دیدار با رهبران عرب می شوند ؛ ولی نتانیاهو این بار به خوبی می داند که رهبران مذکور هرگز به صورت مجانی تن به چنین چیزی نمی دهند و تنها شرط مذاکره، پیشرفت های ملموس در مذاکره با طرف فلسطینی است. نتانیاهو معتقد است که رهبران عرب دیگر نمی توانند بگویند که اسرائیل دست رد بر سینه صلح طلبان می زند ؛ زیرا این خود عرب ها هستند که از دست دادن به نخست وزیر رژیم صهیونیستی استنکاف می ورزند.»