روزنامه عبری زبان هاآرتص در شماره روز جمعه گذشته خود گزارشی به قلم خبرنگار نظامی خود درباره میزان آمادگی جبهه داخلی برای مقابله با حالت های سقوط موشك در هر گونه درگیری یا جنگی در آینده منتشر كرده است و به نقل از یك كارشناس مسائل امنیتی مدعی شده است كه حدود 13 هزار فروند موشك به سوی رژیم اشغالگر قدس نشانه رفته است.
تهیه كننده گزارش مذكور با بازخوانی عملیات “خوشه های خشم” رژیم صهیونیستی علیه لبنان در سال 1996 میلادی مدعی شده است كه جنبش حزب الله لبنان در جریان آن عملیات تمامی موشك ها و خمپاره های خود را مورد استفاده قرار داد و تقریبا 800 موشك با برد 25 كیلومتر به سوی خاك فلسطین اشغالی شلیك كرد. بر اساس گزارش تهیه شده، جنبش حزب الله در حال حاضر بیش از 40 هزار فروند موشك در اختیار دارد كه می تواند سراسر فلسطین اشغالی را هدف اصابت این موشك ها قرار دهد و علاوه بر این به موشك های اسكاد نیز دسترسی پیدا كرده است.
وی در ادامه این سوال را مطرح می كند كه آیا دستیابی جنبش حزب الله به موشك های اسكاد واقعا به مثابه تغییر توازن و آغاز مرحله جدید است؟ این خبرنگار صهیونیستی در ادامه خاطر نشان می كند كه معلومات منتشر شده درباره دستیابی حزب الله به موشك های اسكاد از طریق سوریه به نوع این موشك ها (بی، سی یا دی) اشاره ای نداشته است و در صورتی كه سوریه موشك های اسكاد ـ نوع دی با برد 700 كیلومتر و دارای كلاهك های انفجاری یك تنی ـ یعنی 2 برابر وزن مواد منفجره موشك های بزرگ ـ در اختیار حزب الله قرار داده باشد این جنبش قدرت هدف گیری بهتر مناطق مسكونی شهرك های صهیونیستی را دارد.
معادله جدید
بر اساس گزارش مذكور بر خلاف دیگر موشك ها اثر شلیك موشك های اسكاد در محل شلیك باقی می ماند و این مساله به نیروی هوایی رژیم صهیونیستی این امكان را می دهد كه با پیگیری و شناسایی محل مذكور اقدام به تخریب آنجا بكند و سامانه ضد موشكی “حیتس” آزمایش خود در زمینه انهدام موشك های شبیه به اسكاد را با موفقیت پشت سر گذاشته است. این گزارش می افزاید دستیابی جنبش حزب الله به این موشك ها تازه اول كار است و این مساله می تواند معادله جدیدی در زمینه منازعه موجود در منطقه را شكل دهد؛ چرا كه محور كشورهای جبهه ممانعت و پایداری در منطقه استراتژی مقاومت را در پیش گرفته اند و بر خلاف جنگ های قبلی طرف های عربی با رژیم صهیونیستی از سال 1948 تا سال 1973 كه هدف اصلی آنها نابودی و گرفتن سراسر و یا بخشی از خاك آن به منظور تغییر توازن قدرت بود و نمونه این مساله را به وضوح می توان در جنگ سال 1973 مشاهده كرد، در حال حاضر، استراتژی جبهه مقاومت نابودی اسرائیل و یا گرفتن بخش های محدودی از خاك فلسطین اشغالی نیست، بلكه سعی در كشاندن رژیم صهیونیستی به جنگ فرسایشی و تضعیف قدرت آن از طریق بمباران گسترده و شدید جبهه داخلی و نقاط ضعف آن است. نگارنده بر این باور است كه در همین راستا، ایران حجم زیادی موشك در اختیار جنبش های حماس و حزب الله قرار داده است تا رژیم صهیونیستی از هر جهت در معرض تهدید قرار بگیرد؛ بویژه اینكه ایران خود به دلیل بعد مسافت قدرت هدف قرار دادن اهداف صهیونیستی با استفاده از موشك های شهاب را ندارد و در نتیجه سعی در كمك گرفتن از گروه های مقاومت پیرامون اسرائیل دارد.
نویسنده گزارش به نقل از عوزی روبین كارشناس مسائل موشكی می گوید 13 هزار موشك با وزن 1435 تن به سوی اسرائیل نشانه رفته و این موشك ها آماده بهره برداری در هر گونه جنگی در آینده است. علاوه بر این، جنبش حزب الله مقادیر زیادی موشك های كاتیوشا و موشك های كوتاه برد در اختیار دارد.
به نظر این كارشناس مسائل موشكی، ایران و سوریه و جنبش های مقاومت توانسته اند به قدرت بازدارندگی موشكی برابر با قدرت نیروی هوایی رژیم صهیونیستی دست یابند.
در ادامه این گزارش آمده است كه پاسخ رژیم صهیونیستی به تحول صورت گرفته در موازنه قدرت هنوز در مراحل آماده سازی است و ایهود باراك وزیر جنگ این رژیم اولین كسی بود كه در مصاحبه سال 2007 خود با روزنامه عبری زبان هاآرتص به صراحت به این مساله اشاره كرد و ضمن اشاره به نیاز تل آویو به توسعه سامانه ضد موشكی چند طبقه ای، عقب نشینی از اراضی اشغالی فلسطین را به استقرار سامانه های ضد موشكی در این مناطق به منظور مقابله با خطر شلیك موشك از اراضی تخلیه شده از سوی ارتش منوط كرد و در توجیه این اظهارات خود مدعی شد كه پس از عقب نشینی ارتش صهیونیستی از باریكه غزه، جنبش های مقاومت اقدام به شلیك موشك به سوی شهرك های صهیونیستی جنوب فلسطین اشغالی كرده اند.
این گزارش همچنین به نقل از “گادی ایزنگوت” فرمانده منطقه شمالی ارتش صهیونیستی آورده است كه وی به هنگام سخنرانی در دانشگاه تل آویو اظهار داشت است كه از شهرك نشینان صهیونیست انتظار دارد كه در هر گونه جنگی در آینده مایه دردسر ارتش نشوند و برای جلوگیری از وارد آمدن خسارت های جانی در پناهگاه ها بمانند و به ارتش فرصت دهند كه محل های شلیك موشك را شناسایی و منهدم كرده و بتواند پیروزی را به نفع خود رقم بزند. گزارش مذكور همچنین اعلام كرده است كه حتی در صورتی كه ارتش صهیونیستی در جنگ های آینده سعی در وارد كردن ضربه سریع و فیصله دادن جنگ در مدت كوتاه داشته باشد، باز این جنگ هفته ها طول خواهد كشید و در جریان آن روزانه صدها موشك و خمپاره به خاك فلسطین اشغالی اصابت خواهد كرد.
استراتژی دفاعی ـ نظامی جبهه داخلی ارتش بیشتر بر هشدار سریع از طریق ردگیری موشك ها و هشدار به شهرك نشینان درباره محل وقوع موشك مذكور استوار است و این مساله به صهیونیست ها این امكان را می دهد كه از پناهگاه ها بیرون آیند و بدین ترتیب قدرت تحمل آنها بیشتر شود، اما این مساله در عین حال اعتماد شهرك نشینان نسبت به ارتش را در معرض خطر قرار می دهد؛ چرا كه همواره این امكان وجود دارد كه موشك ها به جاهایی اصابت كنند كه در آن لحظه شهرك نشینان صهیونیست خارج از پناهگاه ها حضور داشته باشند و در زمان مناسب به آنها هشدار داده نشود.
دومین عاملی كه استراتژی دفاعی جبهه داخلی بر آن استوار است “حمایت فعال” و یا مقابله موشكی با موشك هاست. تنها سامانه ضد موشكی رژیم صهیونیستی كه می تواند موشك های دوربرد را هدف قرار دهد سامانه “حیتس” است كه ارتش تنها موشك های “حیتس 2” را به میزان محدود در اختیار دارد و به دلیل مشكلات مالی دست به تولید مقادیر زیادی از این موشك ها نزده و از سوی دیگر، دولت عبری با توسعه مرحله سوم سامانه حیتس به منظور مقابله با موشك ها در ارتفاع خیلی بالا موافقت نكرده است. گزارش خبرنگار نظامی روزنامه هاآرتص همچنین به این مساله اشاره كرده است كه هزینه سنگین تولید موشك های دفاعی حیتس امكان تولید حجم زیادی از این موشك ها در حد برابری با حجم موشك های شهاب و اسكاد ایران را نمی دهد.
اما دیگر سامانه های ضد موشكی هوایی هنوز در دست توسعه قرار دارند. سامانه ضد موشكی “شرفیت كسمیم” كه سامانه مخصوص مقابله با موشك های با برد متوسط است در دست توسعه قرار دارد. سامانه “گنبد آهنین” نیز كه مخصوص مقابله با موشك های كوتاه برد است با سرعت فوق العاده و در مدت زمان بسیار كوتاهی كارهای توسعه و پیشرفته سازی آن انجام گرفته است، اما هنوز حجم موشك های در دست ساخت مشخص نشده است. علاوه بر این، ارتش صهیونیستی به سامانه هایی دست یافته است كه در آینده نزدیك قابل استفاده خواهند بود و در همین راستا به دنبال تامین منافع مالی برای خرید 6 سامانه دفاعی دیگر شبیه به سامانه های ضد موشكی قبلی دارد. در همین حال، كارشناسان برآورد می كنند كه رژیم اشغالگر قدس برای كنترل الجلیل و النقب به 20 مورد سامانه ضد موشكی نیاز دارد.
