یک پژوهشگر برجسته صهیونیست اعلام کرد: هدف از کنفرانس پاییز که قرار است اواخر ژانویه در ایالت مریلند آمریکا برگزار شود، حل چالش موجود میان طرفین فلسطینی و صهیونیستی نیست ؛ بلکه هدف اصلی کمک به رئیس جمهور آمریکا جهت بسترسازی و ایجاد فضای مناسب برای حمله به ایران است.
پرفسور دان شیفتن، رئیس “مرکز پژوهش های امنیت ملی” دانشگاه حیفا در مقاله ای که به تاریخ 23/10/2007 توسط روزنامه هاآرتص منتشر شد، تاکید کرد: “باید به کنفرانس آناپولیس به عنوان یک مسئله آمریکایی ـ اسرائیلی نگاه کرد که هیچ ربطی نیز به فلسطینی ها ندارد. هدف اصلی دولت عبری از مشارکت در این کنفرانس کمک به بوش در زمان باقی مانده تا حمله به ایران است.”
این نویسنده صهیونیست در ادامه با نگاهی تمسخر آمیز به اظهارات اخیر برخی رهبران عرب و مسئولان تشکیلات خودگردان مبنی بر اینکه کنفرانس پاییز یک فرصت مناسب برای حل مسئله فلسطین است، گفت: «تل آویو و واشنگتن امیدی به محمود عباس و سلام فیاض ندارند ؛ چرا که این دو مقام تشکیلات خودگردان توان تحمیل خواست خود به ملت فلسطین را ندارند و حتی در کرانه باختری نیز موفق به تحقق اهداف شان نشده اند. ابومازن و فیاض حتی نمی توانند دیدگاه های خود را به جنبش فتح نیز دیکته کنند.»
شیفتن افزود: بوش کاملا این نکته را درک می کند که برای انجام هر گونه تحرک نظامی علیه ایران به حمایت کشورهای عربی نیازمند است و برای آنکه کشورهای مذکور را متقاعد به انجام چنین امری کند، تصمیم به برگزاری کنفرانس آناپلیس گرفته است تا در برابر جهان عرب چنین وانمود کند که به دنبال راهکاری برای حل مسئله فلسطین است. البته بوش و اولمرت هر دو خوب می دانند که دست یابی به چنین راهکاری غیر ممکن است.
وی معتقد است که اولمرت و بوش در این اندیشه هستند تا از همین الان مسئولیت شکست کنفرانس آناپلیس را به گردن فلسطینی ها بیاندازد و برای دست یابی به این هدف نیز ابتدا اولمرت در ظاهر چنین وانمود می کند که مواضع انعطاف پذیری را اتخاذ کرده است، مواضعی که البته صهیونیست ها در مورد پذیرش آن اجماع نظر دارند ؛ ولی از سوی فلسطینی ها به عنوان مواضعی غیر قابل قبول به شمار می رود.
در بخشی از مقاله یادشده می خوانید: “هنگامی که اولمرت با ابومازن دیدار می کند، به هیچ وجه روی صحبتش با رام الله نیست ؛ بلکه هر حرفی می زند، مخاطب واشنگتن است. ضمنا از جمله دیگر مسائلی که باعث می شود تا اولمرت به دنبال برگزاری کنفرانس آناپولیس باشد و در مورد آن سخن گوید، تلاش جهت جلوگیری از خروج حزب کار از دولت است. اولمرت به این بهانه که از هم پاشیده شدن دولت، باعث از بین رفتن فرصت تحقق صلح می شود، مانع از خروج حزب کار از ائتلاف کابینه می شود. یکی دیگر از اهدافی که نخست وزیر رژیم صهیونیستی در تلاش های خود برای برگزاری کنفرانس صلح دنبال می کند، ایجاد یک برنامه سیاسی جدید برای حزب کادیما است تا جایگزین طرح فاقد اعتبار همگرایی شود.”
اولمرت و فاصله میان حرف تا عمل
یکی نویسنده و روزنامه نگار نام آشنای صهیونیست نیز در اظهارات خود گفته است که با وجود اعلام پایبندی اولمرت به تحقق گزینه سازش سیاسی با فلسطینیان ؛ ولی وی از هر وسیله ای برای به نتیجه نرسیدن آن استفاده می کند.
یکی از تحلیلگران برجسته صهیونیست می گوید: «تا زمانی که رئیس کابینه با طرح ازسرگیری حفاری ها در بخش زیرین مسجدالاقصی موافق است، دیگر چگونه می توان حرف هایش در مورد آشتی با فلسطینیان را باور کرد. خیلی سخت است که بپذیریم یک سیاستمدار مجری قانون همچون اولمرت در حساب و کتاب های خود به این نکته توجه نداشته باشد که هر گونه اقدامش در شرایط حساس کنونی می تواند مذاکراتش با عباس را بر هم بزند.»
اکیفا الدار می افزاید: “اولمرت در وضعیتی پایبندی خود را به مسئله سازش اعلام می کند که دستورات لازم را برای مصادره مساحت گسترده ای از اراضی فلسطینی الخلیل صادر می نماید تا از این اراضی برای گسترش شهرک های صهیونیست نشین استفاده شود. ضمن آنکه معاون اولمرت نیز یک سند جدید کاری را در میان اعضای کابینه پخش می کند که در آن بر ضرورت تلاش جهت توسعه شهرک های صهیونیستی تاکید شده است.”
