از همان زمانی که خبرهایی درباره تصمیم مصر نسبت به ساخت دیوار فولادی در طول نوار مرزی این کشور با فلسطین (نوار غزه) منتشر شد، محاصره شدگان ساکن غزه از ترس آینده ای نامشخص به انبار کردن سوخت و مواد غذایی در این منطقه دست زدند. گفته می شود که هدف از ساخت این دیوار فولادی جلوگیری از فعالیت تونل هایی است که تنها ممر معیشتی فلسطینیان ساکن نوار غزه به شمار می رود.
اکنون دیوار فولادی و خطرات فاجعه بار آن سخن روز همه فلسطینیان است و همه نگران اوضاع آینده این منطقه ـ در صورت ساخته شدن این دیوار ـ هستند.
فولاد و آب
تازه ترین اخباری که درباره تحولات مربوط به ساخت این دیوار منتشر شده است نشان می دهدکه برای ساخت دیوار، مته هایی با طول 7 تا 8 متر به محل منتقل شده اند که کار آنها ایجاد حفره هایی به صورت مارپیچ در اعماق زمین است، سپس لوله های سوراخ شده ای به وسیله جرثقیل های بزرگ در داخل این حفره ها قرار داده می شوند که جهت سوراخ های لوله ها به سوی مناطق فلسطینی نشین است.
بنا بر آنچه در رسانه ها منتشر شده، یک لوله بزرگ و قطور از کنار دریا تا منتها الیه شرقی مرز کشیده شده است که طول آن حدود 10 کیلومتر است و از آن چندین لوله سوراخ شده ـ سوراخ ها در سمت مرز فلسطین است ـ منشعب شده که میان هر دو لوله فرعی وصل شده به لوله اصلی حدود 30 تا 40 متر فاصله دارد. با پر شدن لوله اصلی از آب شور دریا، لوله های فرعی زیر زمین نیز کاملا از آب پر می شوند. از آنجا که این لوله ها به سوی منطقه فلسطینی نشین هدایت شده است با پر شدن آب، شکاف هایی در تونل ها ایجاد می شود که بر اثر آن، استقامت تونل ها به شدت کاهش یافته و هر لحظه احتمال ریزش آنها وجود دارد.
این منابع یادآور شدند که در پشت سر این لوله ها، دیوارهایی فولادی به عمق 30 تا 35 متر در زمین احداث می گردد. وظیفه این دیوارها علاوه بر آنکه در کنار لوله های پر آب، فعالیت تونل ها را کاملا مختل می سازد، این است که خاک بخش مصری منطقه را بدون تغییر و محکم نگه دارد و مانع از ریزش آن شود و حال آنکه زیان های زیست محیطی و ریزش زمین در داخل مرز نوار غزه گسترده خواهد بود.
دیوار الکترونیکی
به نظر می رسد که مقامات مصری به ساخت یک دیوار فولادی اکتفا نکرده و تصمیم گرفته اند کلیه راه های ورود کالا به نوار غزه را سد کنند. این مسأله با اخباری که درباره تصمیم مقامات مصری برای احداث یک دیوار الکترونیکی در اطراف شهر رفح مصر مورد تاکید قرار گرفته است. گفته می شود که هدف از ساخت این دیوار الکترونیکی، جلوگیری از ورود کالا به داخل شهر رفح مصر و انتقال آن به بخش فلسطینی نشین آن می باشد.
این دیوار الکترونیکی نیز قرار است همزمان با احداث دیوار فولادی در مرز میان نوار غزه و مصر، ساخته شود.
به گفته منابع آگاه، دیوار امنیتی مذکور که با وصل کردن کابل های برق روی سیم های خاردار ایجاد می شود، شهر رفح مصر را از سایر مناطق شبه جزیره سینا جدا می سازد. گفتنی است که شبه جزیره سینا در دهه هفتاد قرن گذشته میلادی از دست اشغالگران صهیونیست آزاد گردید.
منابع آگاه می افزایند: مقامات مصری قصد دارند تا سه دروازه در درون این دیوار امنیتی الکترونیکی احداث کنند. این دیوار قرار است در اطراف شهر رفح مصر و ما بین این شهر و روستای مسوره واقع در 30 کیلومتری شهر العریش مرکز اصلی شبه جزیره سینا احداث گردد.
فلسطینیان ساکن نوار غزه برای رفع نیازهای ضروری خود، به ویژه پس از بسته شدن گذرگاه های نوار غزه با مناطق اشغالی 1948میلادی که به دستور مقامات اشغالگر صهیونیست صورت گرفت، کالاها و مواد مورد نیاز خود را از نوار مرزی رفح وارد می کردند. پیش از بسته شدن گذرگاه های میان نوار غزه و مناطق اشغالی فلسطین، حدود 10 هزار نوع کالا از این گذرگاه ها وارد نوار غزه می شد.
ساکنان نوار غزه پس از محاصره این منطقه به وسیله رژیم صهیونیستی، تلاش کرده بودند تا با وضع موجود کنار آیند، اما آغاز ساخت دیوار فولادی از سوی دولت مصر، مشکلات زیادی را برای ساکنان نوار غزه به ویژه در زمینه تأمین مایحتاج زندگی از طریق تونل های موجود در مرز میان مصر و نوار غزه، ایجاد کرده است و این امر به نگرانی های ساکنان نوار غزه دامن زده است.
بر اساس تازه ترین گزارش های منتشر شده از سوی برنامه توسعه سازمان ملل متحد، هم اکنون بیش از دو سوم جمعیت یک و نیم میلیون نفری نوار غزه از فقر شدید رنج می برند.
در همین راستا مهندس نزار الوحیدی کارشناس امور توسعه و متخصص در زمینه آب های زیر زمینی نسبت به محاصره کامل اقتصادی و آبی نوار غزه با ساخت دیوار فولادی دولت مصر، هشدار داد و تاکید کرد که این امر می تواند به مثابه یک تهدید استراتژیک و خطرناک برای منابع آب های زیرزمینی نوار غزه باشد.
وی دیوار فولادی را محاصره آبی نوار غزه دانست و گفت که این اقدام مشابه کاری است که اشغالگران صهیونیست در شرق و شمال نوار غزه و با سرقت آب های زیر زمینی این منطقه انجام داده اند. الوحیدی یادآور شد که این اقدام محاصره دیگری است که بر نوار غزه تحمیل می شود، زیرا این منطقه پیش از این از هوا و زمین به وسیله رژیم اشغالگر صهیونیستی و از دریا به وسیله سازمان ناتو در محاصره قرار داشت.
این کارشناس آب با یادآوری این نکته که منابع آبی زیر زمینی در مرزهای جنوبی نوار غزه، منابع آبی مشترک و تو در توست، از کارشناسان آب و محیط زیست در مصر و خارج این کشور خواست تا برای حمایت از منابع آب های زیر زمینی نوار غزه فورا وارد عمل شده و از نابودی و آلودگی بیشتر آن جلوگیری کنند.
الوحیدی گفت: ساخت این دیوار فولادی در طول مرز محاصره فلسطینیان ساکن نوار غزه را که از سوی اشغالگران صورت گرفته است، تشدید می کند، زیرا محاصره جدید، نه فقط به ممانعت از ورود غذا و دارو و سوخت و کالاهای ضروری برای زندگی فلسطینیان ساکن غزه می انجامد، بلکه ساکنان این منطقه را با محدود ساختن استفاده از منابع آبی زیر زمینی تحت فشار مضاعف قرار می دهد. همچنین مسیر حرکت آب های وادی غزه را تغییر داده و مانع از ورود آب های زیر زمینی به منابع آبی نوار غزه می شود.
الوحیدی یاداور شد که دیوار فولادی مانعی صنعتی و سیاسی تلقی می شود که این امر می تواند اثرات مخربی بر محیط زیست منطقه به ویژه بر روند جریان آب های زیر زمینی در آن داشته باشد. وی تاکید کرد که حفر زمین به عمق 30 متر موجب می شود که مواد سمی بکار گرفته شده در این عمق از زمین، وارد منابع و بسترهای آبی زیر زمینی منطقه شود و آنان را به شدت آلوده کند.
این مهندس منابع آبی تاکید کرد که منابع آبی زیر زمینی با احداث این پروژه و قرار داده شدن ورق های فولادی در داخل زمین به صورت مستقیم با آب شور دریا مخلوط شده و سبب آلودگی شدید منابع آبی منطقه می گردد.
آلودگی آب ها
مهندس نزار الوحیدی تاکید کرد که نباید اجازه داد چنین پروژه هایی که اثرات مخرب زیست محیطی زیادی دارند، اجرا شوند، مضاب بر آن که این امر فلسطینیان را مجبور می کند که تونل های خود را در عمق های بیشتر حفر کنند و این امر به سبب آنکه بیشتر آب های زیر زمینی منطقه در عمق های پایین تر قرار دارند، عملا ناممکن می گردد.
وی افزود، ساخت چنین دیواری، در میان مدت و بلندمدت زیان های جبران ناپذیری بر منابع آبی زیر زمینی منطقه وارد می کند، زیرا به سبب سهل تر شدن انتقال مواد سمی و آلوده به عمق زمین به علت ضعیف شدن و شکافته شدن خاک، سریع تر صورت می پذیرد و این امکان نیز وجود دارد که مواد بکار گرفته شده برای ساخت دیوار به مرور زمان و به سبب آنکه در زمین های مرطوبی قرار گرفته اند، فرسوده شود و همین امر انتقال مواد و عناصر شیمیایی ناشناس به داخل اعماق زمین را تسهیل کرده و آلودگی گسترده منابع آبی منطقه را سبب شود.
خاطر نشان می شود که اشغالگران صهیونیست پیش از این تصمیم گرفته بودند با اجرای پروژه ای موسوم به فلادلفیا یک کانال یا خندق آبی را در طول مرز میان رفح مصر و رفح فلسطین ایجاد کنند. اشغالگران قصد داشتند پس از حفر این کانال که عرض آن حدود 50 تا 100 متر و عمق آن حدود 10 تا 15 متر ذکر شده است، آن را با آب دریای مدیترانه پر کنند، اما آن زمان به علت وجود موانع متعدد از جمله اثرات منفی زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی برای زندگی فلسطینیان و مصری های ساکن دو طرف مرز، از این اقدام صرف نظر کرده بودند.
هشدار
در همین راستا شماری از کارشناسان آگاه، ساخت این دیوار فولادی را به علت آنکه نقض قوانین سیاسی و حقوقی مختلف را در پی دارد و نیز زیان های آن بر محیط زیست و آب و بهداشت منطقه گسترده است، مردود دانسته و آن را محکوم کرده اند.
این کارشناسان از رئیس جمهور مصر خواسته اند برای توقف ساخت دیوار و ترحم به فلسطینیان محاصره شده در نوار غزه فورا وارد عمل شود و از سازمان کنفرانس اسلامی و دبیر کل سازمان ملل نیز خواستند تا با آگاهی از خطرات گسترده ساخت این دیوار، فورا وارد دست به کار شده و مانع از ادامه ساخت آن شوند.
دکتر محمد الاغا وزیر کشاورزی فلسطین اظهار داشت: ادامه ساخت دیوار فولادی در مرز مصر و نوار غزه به وسیله دولت مصر، یک خطر زیست محیطی بسیار بزرگ است که نوار غزه را تهدید می کند.
دکتر الاغا گفت که دیوار فولادی و ساخت و سازهای آبی همراه آن که در عمق 30 متری زمین انجام می گیرد، فجایع متعدد زیستی و آبی در پی دارد که نوار غزه و مناطق مصری نزدیک نوار مرزی، هزینه آن را می پردازند.
وی یادآور شد که آبی که در این عمق از زمین تزریق می شود، آب شور دریاست که این کار از دو زاویه خطرناک است، نخست بدان سبب که آب دریا با نفوذ به لایه های زیرین زمین، منابع آبی زیر زمینی را آلوده می کند و آن را به صورت کامل از بین می برد و این آب ها دیگر قابل استفاده نخواهند بود و از سوی دیگر مقدار زیادی از مواد آلوده را وارد این منطقه می کند.
وزیر کشاورزی فلسطین از همه شخصیت های دینی و نهادهای پژوهشی و علمی و حقوقی و سازمان های حقوق بشر و کمیته های مدنی در مصر و جهان عرب و جهان اسلام و تمام جهان آزاد خواست برای جلوگیری از وقوع چنین فاجعه بزرگی که بزرگ ترین فاجعه زیست محیطی پس از جنگ به شمار می رود، در کنار ملت فلسطین قرار گیرند.
مهندس بهاء الدین الاغا نیز درباره آثار مخرب زیستی دیوار فولادی مصر تاکید کرد که این دیوار برای عناصر طبیعی محیط زیست در دو سوی مرز فلسطین و مصر بسیار زیان بار است و در این میان آب های زیر زمینی و خاک حاصلخیز منطقه بیشتر از همه زیان می بینند. وی گفت: ساخت دیوار فولادی موجب می شودکه شمار زیادی از درختان در مسیر ساخت آن قطع و ریشه کن شوند. وی گفت که درختان زیادی در طول 10 کیلومتر و در عرض حدود 40 تا 70 متر این مسیر با ساخت این دیوار از بین می رود و احتمال می رود شمار این درختان به بیش از 20 هزار اصله برسد.
وی افزود، این اقدام می تواند منطقه را از تعداد زیادی درخت که بیشتر آنها درخت زیتون هستند، محروم کند و این درختان از اهمیت اقتصادی و اجتماعی زیادی برای ساکنان منطقه برخوردار است، مضاف بر آنکه به سبب نقش حیاتی این درختان در تنوع گیاهی و نیز کاهش گازهای مضر برای جو به ویژه گاز دی اکسید کربن، قطع و ریشه کن کردن آنان، خسارات جبران ناپذیری برای منطقه پدید می آورد.