برخی از ناظران روسی از جمله یوگنی ساتانوفسکی رییس موسسه خاورمیانه مسکو بر این باورند که دیدار اخیر شیمون پرز رییس رژیم صهیونیستی از روسیه و دیدار وی با دیمتری مدودوف در تفریحگاه سوچی آغاز مرحله جدیدی در روابط میان روسیه و “اسراییل” به شمار می رود. این کارشناسنان معتقدند که اختلافات کنونی میان دولت اوباما و رژیم صهیونیستی در مورد شهرک سازی موجب نزدیکی این رژیم به روسیه شده است.
آنان همچنین بر این باورند که روسیه که روابط خوبی با کشورهای عرب دارد، در صورت بحرانی شدن روابط میان تل آویو و واشنگتن می تواند، شریک راهبردی جدیدی برای “اسراییل” باشد. لیبرمان وزیر امورخارجه این رژیم نیز که اخیرا از مولداوی دیدن کرده ابراز امیدواری کرده است میان تل آویو و مسکو روابط راهبردی به وجود آید.
روزنامه های روسی نیز به این نکته اشاره کرده اند که نشانه های چنین روابط راهبردی احتمالی میان مسکو و تل آویو در زمینه های همکاری های نظامی و در عرصه تکنولوژی پیشرفته خود را نشان خواهد داد. به نظر می رسد که مسکو نیز تمایل دارد که روابط خود را با “اسراییل” تعمیق بخشد ولی اختلافات میان این کشور و رژیم صهیونیستی در مورد برخی از قضایا چنین اقدامامی را با دشواری هایی مواجه ساخته است.
“اسراییل” پیوسته به برگزاری کنفرانس صلح خاورمیانه در پایتخت روسیه معترض بوده است؛ کنفرانسی که روسیه از دو سال پیش در صدد برگزاری آن می باشد ولی به باور بسیاری از کارشناسان روسی مشکل اساسی مورد اختلاف میان مسکو و تل آویو قضیه ایران است و “اسراییل” برنامه های صلح آمیز هسته ای تهران را پوششی برای ساخت سلاح اتمی قلمداد می کند؛ این در حالی است که مسکو معتقد است که تل آویو در این زمینه مبالغه می کند و از این رژیم می خواهد که با موضوع هسته ای ایران برخورد مسالمت آمیزی داشته باشد. روسیه همچنین با حمله نظامی احتمالی “اسراییل” علیه ایران نیز به شدت مخالف است و بسیاری از اتباع این کشور در ایران هستند و در ساخت نیروگاه هسته ای بوشهر ایران مشارکت دارند.
از سوی دیگر روسیه حتی با تشدید مجازات های بین المللی علیه ایران نیز مخالف است و تلاش می کند که تا روابط خود را همزمان با کشورهای بزرگ خاورمیانه گسترش دهد و ایران در این مورد برای سیاست خارجی روسیه از اهمیت ویژه ای برخوردار است . مدودوف اخیرا در نشستی با وزرای امور خارجه و دفاع در مورد طرح عبور خط لوله نفت و گاز از دریای خزر به اروپا بدون مشارکت این کشور و عبور آن از خاک روسیه ابراز نگرانی کرده است.
مسکو اکنون در این اندیشه است تا چنین طرح هایی را ناکام بگذارد ولی به خوبی می داند که به تنهایی از عهده چنین کاری بر نمی آید و باید برای خود همپیمانی در منطقه بیابد تا در این زمینه به این کشور کمک کند . ایران می تواند به خوبی نقش همپیمان روسیه را در این زمینه و در این منطقه بازی کند به ویژه که این کشور جز پنج کشور حاشیه دریای خزر می باشد. بر همین مبنا مدودوف خواستار از سرگیری مذاکرات برای تعیین قوانین حقوقی دریای خزر شده و یکی از مسئولان وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرده است که مسکو و ایران در این زمینه دیدگاه مشترکی دارند. مسکو در این همین رابطه از طرح ایران برای تشکیل سازمان همکاری اقتصادی کشورهای حاشیه دریای خزر نیز حمایت و پشتیبانی کرده است.
مسکو و تهران در آغاز ماه جاری میلادی مانور مشترکی را در دریای خزر به اجرا درآوردند که تاکنون سابقه نداشته است . با توجه به موارد مذکور به نظر می رسد که روسیه هیچگاه از همکاری با ایران در ازای برقراری روابط راهبردی با ” اسراییل” دست برندارد ولی این به دین معنا نخواهد بود که مسکو در شرایط کنونی از اختلافات میان آمریکا و “اسراییل” به نفع خود سود نجوید و روابط خود را با تل آویو که یکی از گذرگاه های اصلی خاورمیانه به شمار می رود” مستحکم نسازد.
