یائیر لاپید نخست وزیر رژیم صهیونیستی نیز همانند بسیاری دیگر از مسئولان این رژیم نسبت به درخواست ودانت پاتل، معاون سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا که خواستار اجتناب از هدف قرار دادن غیرنظامیان فلسطینی به ویژه خبرنگاران شده بود، شدیدا واکنش نشان داده و عنوان کرد که این رژیم به کسی اجازه نمی‌دهد که در رابطه با دستورالعمل تیراندازی برایش تعیین تکلیف کند. پاتل گفته بود که آمریکا شرکای اسرائیلی خود را تحت فشار قرار خواهد داد تا سیاست و دستورالعمل تیراندازی را عمیقا مورد بررسی قرار داده و از هدف قرار دادن غیرنظامیان به ویژه خبرنگاران اجتناب کرده و اجازه ندهند که تنش بیشتر ایجاد شود.
لاپید نیز همچون بنی گانتز وزیر جنگ رژیم صهیونیستی تحمل این اظهارات مرتبط با قتل شیرین ابوعاقله خبرنگار شهید فلسطینی در ماه می گذشته را نداشت. هر چند که واشنگتن نزدیک‌ترین دوست و همپیمان رژیم صهیونیست است و در سرپوش نهادن بر جنایت ترور این خبرنگار فلسطینی اصلی‌ترین شریک این رژیم بود و پس از تحقیقات انجام شده اعلام کرد که نمی‌توان جهتی را که گلوله به سمت ابوعاقله شلیک شده، به طور دقیق تعیین کرد، با این حال، هر دو (لاپید و گانتز) به شدت به انتقاد از این اظهارات برخواستند.
لاپید به حمایت از نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی پرداخته و عنوان کرد که نمی‌توان صرفا به خاطر اینکه دیگران ما را تشویق کنند، سرباز ارتش را که به ادعای او از جان خود در برابر تروریست‌ها (فلسطینیان) دفاع کرده، محاکمه کرد. گانتز نیز بلافاصله به حمایت از اقدامات نظامیان اسرائیلی برخواسته و تاکید کرد که هرگز در این مسئله نباید دخالت سیاسی کرد. قبل از آن‌ها نیز نفتالی بنت نخست وزیر پیشین گفته بود که انتظار ما از دوستانمان در سراسر جهان این است که به ما توصیه‌های اخلاقی نکنند، بلکه از ما در جنگ علیه تروریسم حمایت کنند. البته مضحک‌ترین سخن در این میان، این جمله لاپید است که مدعی شده بود “ارتش اسرائیل” هرگز به طور عمد غیرنظامیان را هدف گلوله قرار نمی‌دهد”!
قتل ابوعاقله هرچند که جلیقه خبرنگاری هم پوشیده بود، اولین و آخرین جنایت صهیونیست‌ها نخواهد بود. رژیم صهیونیستی پشت سر هم علیه فلسطینیان دست به جنایت می‌زند بدون اینکه از سوی هیچ طرفی بازخواست و محاکمه شود و همواره برای جنایات خود توجیهات واهی بکار می‌برد و از حمایت کامل آمریکایی‌ها برخوردار است حتی اگر فلسطینی به شهادت رسیده، دارای تابعیت آمریکایی هم باشد. در چنین مواردی، آمریکایی‌ها صرفا اظهاراتی بیان می‌کنند که خیلی زود به فراموشی سپرده می‌شود و قطعا واشنگتن پشت همپیمان خود را خالی نخواهد کرد.
با نگاهی سریع و گذرا به حوادث و رخدادهای هفته‌های اخیر لیستی بلندبالا از فلسطینیانی را می‌بینیم که رژیم صهیونیستی به بهانه‌های مختلف اقدام به قتل و کشتار آنان کرده است. این رژیم جنگی سخت و همه‌جانبه را علیه نهادها و سازمان‌های حقوقی فلسطینی به راه انداخته و تعطیلی و ممنوع کردن فعالیت آنان را در دستور کار قرار داده و از طرفی هم به سرعت در حال شهرک‌سازی، کوچاندن اجباری فلسطینیان و تخریب خانه‌های آنان است و از هیچ تلاشی برای از بین بردن قضایا و مسائل مرتبط با راه حل نهایی از جمله حق بازگشت آوارگان فلسطینی دریغ نمی‌کند.
بر خلاف گذشته، امروز “آپارتاید اسرائیلی” بهترین وصف برای اینگونه اقدامات رژیم صهیونیستی است و جز دوستان و حامیان این رژیم، کسی با بکاربردن این وصف جدل و مخالفتی ندارد. هر چند که این نامگذاری و توصیف شامل متهم کردن رژیم صهیونیستی به ارتکاب جنایات ضدبشری خواهد شد، اما با وجود یک چتر حمایتی به نام آمریکا، نمی‌توان برای اقدامات این رژیم، انتظار عواقب و پیامدهایی قانونی را داشت و همین مسئله موجب شده تا این رژیم بی‌توجه به مواضع خارجی، به جنایات خود علیه ملت فلسطین ادامه دهد، اما آنچه بیش از هر چیزی صهیونیست‌ها از آن وحشت دارند، این است که چنین اقداماتی قطعا به انفجاری شبه حتمی منتهی به ویژه در کرانه باختری منتهی خواهد شد. برای برآورد آینده اوضاع در اراضی اشغالی به ویژه کرانه باختری، تنها کافی است که نگاهی به نقشه نقاط درگیری بین فلسطینیان و اسرائیلی‌ها بیاندازیم که روز به روز در حال گسترش است.
