نفتالی بنت نخست وزیر رژیم صهیونیستی در گفتگوی روز جمعه گذشته خود با 5 روزنامه اسرائیلی هیچ اهمیتی به تشکیلات خودگردان فلسطین و رهبران آن و دیدارهای وزرای اسرائیلی با رهبران فلسطینی به رغم مناصب عالی آنان همچون دیدار محمود عباس با بنی گانتز یا دیدار حسین الشیخ با یائیر لاپید نداد.
بنت این دیدارها را مرتبط با توافقات صورت گرفته با گانتز و لاپید در زمان تشکیل دولت ائتلافی به منظور تثبیت وضعیت موجود در عرصه شعار و تشدید شهرک‌سازی در عرصه عمل عنوان کرده است.
حقیقت این است که نقطه مهم و بارز اظهارات بنت در رابطه با ملت فلسطین و به اصطلاح رهبران این ملت، توضیح این مسئله است که گانتز و لاپید به هیچ وجه مسئول ورود به مسائل سیاسی و روند سازش با فلسطینیان نیستند و اظهارات او در این زمینه جای هیچ شک و تردیدی باقی نمی‌گذارد ولو برخی فلسطینیان همچنان اصرار داشته باشند که هنوز کورسوی امیدی باقی است.
بنابراین، از نظر بنت، تا زمانی که در این دیدارها به مسئله مذاکرات سیاسی ورود نشده باشد، این دیدارها نه تنها بد نیست، بلکه در صورتی که به تقویت همکاری اقتصادی و مبادله تجاری (و البته همکاری امنیتی) با طرف فلسطینی منجر شود، مفید هم هست.
آنچه در اینجا اهمیت دارد، این است که بنت عملا پشت رهبران تشکیلات خودگردان را خالی کرده و موجب تضعیف آنان اعم از محمود عباس یا هرکه می‌خواهد جانشین او شود همچون حسین الشیخ، شده است. عباس و الشیخ در توجیه دیدارهای اخیر خود با لاپید و گانتز در قلب اراضی اشغالی، مدعی شدند که هدفشان توقف تجاوزات شهرک‌نشینان و ایجاد چشم‌اندازی سیاسی بوده است.
اما اظهارات نخست وزیر رژیم صهیونیستی همه چیز را به خانه اول بازگرداند و ثابت کرد که این رژیم مادامی که بنت نخست وزیر باشد یا حتی در صورت اجرای تناوب و رسیدن سمت نخست وزیری به یائیر لاپید، تصمیمی برای پیشبرد روند سیاسی با فلسطینیان ندارد. نفتالی بنت تاکید کرده که هرگونه تلاش برای دست‌یابی به یک توافق اسلوی دیگر، به سقوط و انحلال دولت منجر خواهد شد.
احتمال می‌رود که این اظهارات رهبران تشکیلات خودگردان را به توقف دیدارهای خفت‌بار خود با وزرای جنگ و خارجه رژیم صهیونیستی وادار نماید، مادامی که آن‌ها به این نتیجه برسند که کلید و راه حل پیش آن‌ها نیست و این دو وزیر اسرائیلی اختیاری در زمینه پیشبرد مذاکرات سیاسی با فلسطینیان ندارند. همچنین این احتمال نیز وجود دارد که آن‌ها دست از گدایی کمک‌های مالی آمیخته با نگرانی نسبت به فروپاشی همکاری امنیتی و انحلال تشکیلات خودگردان برداشته و به فکر پیشبرد پروژه مقاومت باشند که سرآغاز آن سر و سامان دادن به اوضاع داخلی و تحقق آشتی ملی خواهد بود.
