امروز یکشنبه (29/3/2009) سران کشورهای عربی بار دیگر گرد هم می آیند، اما ما در این مقاله قصد نداریم که درباره زمان و مکان برگزاری این اجلاس اظهار نظر کنیم. بحران کنونی شباهت زیادی به بحران های گذشته دارد و حوادث و تحولات نیز همان تحولات بیست سال گذشته است.. اما ما به خاطر رضای خدا و به خاطر عشق به وطن و ملت فلسطین نامه ای را خطاب به مقامات شرکت کننده در این اجلاس ارسال می کنیم که بی شک احساسات درونی هر شهروند فلسطینی است. شاید مفاهیم، الفاظ و خواسته های مطرح شده در این نامه مساله جدیدی نباشد و شما امثال آنرا در جاهای مختلف خوانده باشید، اما این نامه همان مطالب گذشته را در قالب امروزی و محسوس خود بیان می کند و بحران شکل امروزی همان بحران رایج در 60 سال گذشته از اشغال است که به شیوه های مختلف در طول این سالیان متعدد لباس تازه کرده است.
ما خطاب به سران و مقامات کشورهای عربی شرکت کننده در اجلاس دوحه می گوییم که قدس چهره یهودی به خود گرفته است، ساکنان اصلی آن (فلسطینیان) در حال مهاجرت از این شهر هستند، مسلمانان و مسیحیان از عبادت در این شهر منع شده اند، اراضی این شهر به تاراج رفته … خوب اکنون می خواهید چه کار کنید؟!
ما به آنها می گوییم: مردم فلسطین از سه سال پیش در محاصره ای کامل به سر می برند که غذا و آب و دارو و شیر خشک کودکان را از آنها دریغ کرده است… خوب حال از برگزاری این اجلاس چه هدفی را دنبال می کنید؟!
می گوییم: رژیم صهیونیستی در مقابل دیدگان تمامی جهانیان و در طول سه هفته جنگ خانمانسوزی را علیه ملت فلسطین و مردم نوار غزه به راه انداخت و در جریان آن از هیچ جنایتی فروگذار نکرد؛ جنایت هایی که نیازمند اتخاذ تصمیمات عملی و مسئولانه از سوی مقامات کشورهای عربی و موضع یکپارچه آنها است… پس شما می خواهید چکار کنید؟!
جنگ اخیر نوار غزه را به طور کامل ویران کرده و صدها شهید و مجروح بر جای گذاشت و علاوه بر این باعث تخریب 20 هزار منزل شهروندان فلسطینی و تاسیسات اساسی این منطقه شد و بسیاری از مردم این منطقه هنوز بدون سرپناه مناسب باقی مانده اند و تاکنون هیچ اقدام مناسبی برای بازسازی این منطقه و پناه دادن آنها صورت نگرفته است… حال شما می خواهید چه اقدامی را انجام دهید؟!
اختلافات داخلی فلسطین کاملا در این سرزمین نهادینه شده است و شکاف داخلی سایه سنگین خود را بر سر آن گسترانیده است. تلاش های صورت گرفته برای گفتگوی گروه های فلسطینی و مصالحه ملی میان آنها تاکنون بی ثمر مانده و به سرانجامی نرسیده است. در شرایطی که کمیته چهار جانبه بین المللی و رژیم صهیونیستی همچنان بر شروط خود برای لغو محاصره فلسطینیان اصرار دارند، هیچ کورسوی امیدی در طرف فلسطینی به چشم نمی خورد و در عین حال شکاف داخلی فلسطینی از اختلافات جهان عرب و کشورهای عربی و منطقه ای نشات می گیرد… خوب اکنون شما برای مقابله با این وضعیت چه برنامه ای دارید؟!
نقشه سیاسی فلسطین از سال ها پیش دستخوش تغییرات اساسی شده است و دیگر آن شکل گذشته خود را ندارد. برخی گروه های جدید در عرصه سیاسی به منصه ظهور رسیده اند و برخی دیگر از صحنه خارج شده اند. برخی از آنها قدرت زیادی برای خود کسب کرده و در مقابل برخی دیگر به شدت تضعیف شده اند. ملت فلسطین به اعتراف تمامی طرف های بین المللی نمایش باشکوهی از دمکراسی و شفافیت را در انتخابات پارلمانی اخیر به نمایش گذاشت، اما طرف های ذیربط حاضر به پذیرش نتایج این انتخابات و پیامدهای آن نشدند… خوب شما می خواهید چکار کنید؟!
کرانه باختری در فاجعه سختی به سر می برد و برخی گروه ها سعی در ریشه کن کردن گروه های دیگر دارند. همکاری های امنیتی با دشمن صهیونیستی به شکل بی سابقه ای افزایش یافته است و دیوار نژاد پرستانه حایل هر روزه مسافت بیشتری از زمین های فلسطینیان را به کام خود فرود می برد و این در حالی است که طرف های خودی تهمت های ناروا و بی اساسی را به گروه های مقاومت وارد می کنند… خوب برنامه شما برای مقابله با این وضعیت چیست؟!
تلاش های زیادی در راستای اسکان 6 میلیون آواره فلسطینی در کشورهای محل اقامتشان صورت می گیرد و از سوی دیگر توطئه بزرگی برای حذف حق بازگشت این آوارگان و انتخاب وطن جایگزین برای فلسطینیان اجرا می شود… خوب شما چه راهکاری برای این مساله دارید؟!
رژیم صهیونیستی آشکارا و بدون هیچ ابایی به سوی افراطی گرایی و تندروی سیر می کند و این یک واقعیت اظهر من الشمس است، ولی شما همچنان بر مذاکره با این رژیم و سازش با آن اصرار دارید… خوب دیگر می خواهید چکار کنید؟!
ملت فلسطین به سران و مقامات عربی اعتماد نداشته و چشم امیدی به نشست ها و گردهمایی های آنها ندارد. واقعیت این است که ملت فلسطین برداشت بسیار بدی از این نشست ها داشته و آنها را نشست هایی بی فایده و بی نتیجه می داند… پس شما چه هدفی را دنبال می کنید؟!
این نامه نوشته من نیست، بلکه دل نوشته هر فرد فرد فلسطینیان است، پیام مقدسات فلسطینی و احساسات درونی زنان و کودکان و سالخوردگان فلسطینی است، این نامه حرف های ناگفته اسرا و مجروحان و شهدای فلسطینی و خسارت دیدگان جنگ اخیر است… اصلا این نامه درد دل یک شهروند عادی فلسطینی است… امیدواریم که تصمیمات و اقدامات شما مانع از این شود که ملت فلسطین با این قبیل اجلاس ها وداع کرده و از نتایج آنها قطع امید کند.
