روی دیگر سکه پیروزی مقاومت (که الان نمی توان بر روی آن ارزشگذاری کرد، بلکه ارزش بالای آن در آینده مشخص می شود) شکست تیم بولتون، پومپئو و نتانیاهو و ناکامی آنها در منفجر کردن اوضاع داخلی لبنان است که از جمله اقدامات صورت گرفته در این زمینه می توان به تصمیمات وزیر کار لبنان اشاره کرد که مامور شده بود قانونی را که با اوضاع فلسطینیان مقیم لبنان همخوانی ندارد و مربوط به افراد خارجی و “بیگانه” است، بر روی دهها هزار نفر از فلسطینیانی اجرا کند که به عنوان پناهنده فلسطینی و تحت لوا و نام جمهوری لبنان و نه زیر لوای سازمان ملل متحد یا سریلانکا یا فیلیپین، زندگی می کنند. آنها می خواستند در زمانی که دوران فتنه انگیزی ها تقریبا به پایان رسیده است، فتنه ای داخلی ایجاد کنند و مجری اصلی این طرح (بر اساس دستورات صادره و دیکته های القا شده) جناب وزیر کار بود. آنها می خواستند همچنان آتش را روشن نگه دارند و جناب وزیر هم تلاش داشت که مساله فلسطینیان مقیم لبنان را به مساله مورد اختلاف با مقامات سازمان آزادی بخش فلسطین و تشکیلات خودگردان تبدیل کند، اما این طرح هم به شکست انجامید و جناب وزیر هم شکست خواهد خورد؛ چرا که شرایط ائتلاف و افرادی که مسائل را به وی دیکته می کنند، فرق کرده است.
حزب الله (مقاومت) قبل از انهدام خودروی نظامی رژیم صهیونیستی پیروز شد و در سخنرانی کوتاهی که سید حسن نصر الله قبل از این عملیات بیان کرد، همگان؛ از جمله نتانیاهو شنیدند که وی درباره واکنش حزب الله به «دو پهپاد انفجاری» به شکلی صحبت کرد که انگار یک مساله حاشیه ای و حتمی است و با عبور از این مساله، سخنرانی خود را بر روی مساله مهمتر که همان معادله جدید در منازعه با دشمن صهیونیستی است، متمرکز و اعلام کرد که «از این به بعد، ما هواپیماها و پهپادهای دشمن را بر فراز آسمان لبنان منهدم خواهیم کرد» و خط قرمز جدید، حریم هوایی لبنان است که به روی جنگنده ها و پهپادهای رژیم صهیونیستی ممنوع خواهد بود. وی واکنش به این حادثه را سرآغاز مرحله جدیدی دانست.
در بحبوحه همین درگیری مقاومت با رژیم صهیونیستی و ترسیم خط قرمز جدید، حزب الله و مقاومت پیروزی بزرگ دیگری را محقق کردند و آن بر هم زدن طرح پومپئو برای ایجاد تفرقه در داخل جامعه لبنان و تقسیم آن به مخالفان و موافقان سرسخت مقابله با رژیم صهیونیستی بود. از همین رو، سید حسن نصر الله چند روز منتظر ماند تا این رژیم به خاطر ترس و نگرانی شدید از واکنش حزب الله در رعب و وحشت به سر ببرد و ضمن تخلیه منطقه مرزی، تمامی نیروهای خود را به حالت آماده باش درآورد (که به گفته کارشناسان این مساله برای رژیم صهیونیستی 2 میلیارد دلار هزینه داشت)، اما این دلیل اصلی تاخیر در واکنش حزب الله نبود، بلکه هدف ارزشمندتر، چیزی است که مقاومت و در راس آن سید حسن نصر الله فرمانده آن ـ خدا حفظش کند ـ انتظار آنرا می کشند.
به شکست کشاندن طرح پومپئو (و تمامی تحریم ها و اموال هنگفتی که برای جذب افراد و ترغیب آنها به اتخاذ مواضع علیه مقاومت در داخل لبنان هزینه می شود) از طریق سکوت سید حسن نصر الله محقق شد که هدف از آن، انتظار برای یکپارچه شدن موضع طرف لبنانی علیه تجاوزات رژیم صهیونیستی بود. این مساله به رهبری ژنرال عون صورت گرفت که برای اولین بار خواستار نشست شورای عالی دفاع و اتخاذ موضع ملی جالب توجه به منظور مقابله با تجاوزات رژیم صهیونیستی شد. وی با تاکید بر اینکه «لبنان سرزمین بی صاحب نیست و ما با جان خود از آن دفاع خواهیم کرد» برنامه های پومپئو و بولتون و مزدوران آنها را نقش بر آب کرد و سعد حریری نخست وزیر لبنان هم تحت فشار همین فضای مردمی و تصمیمات شورای دفاعی مجبور شد با دبیر کل سازمان ملل متحد تماس بگیرد و ضمن محکومیت این تجاوز، بر دفاع از لبنان تاکید کند.
لبنان یکپارچه تصمیم به مقابله با تجاوزات را گرفت و به عبارت دیگر «کل لبنان تبدیل به یک مجموعه ای شد که در سرزمین مقاومت ایستاده است». این همان پیروزی است که نمی توان هیچ ارزش و قیمتی بر روی آن گذاشت. این یک پیروزی چند بعدی در برابر دشمن و مزدوران آن در داخل جامعه لبنان است و پس از این، پروژه وزارت کار خود به خود شکست خواهد خورد و در واقع، نبرد یکی است؛ هر چند که مسیرها و ابعاد مختلفی داشته باشد.
کینه و نفرت، مزدوری و تنزل اخلاقی و سرسپردگی و حتی ناراحتی ناشی از این شکست چیزی بود که به وضوح در رسانه های جریان سازشکار و همسو با رژیم صهیونیستی دیده می شد؛ همان طوری که مزدوران این جریان در لبنان در شبکه های مذکور با خشم و عصبانیت سعی در ترویج افکار مسموم و مواضع دروغین به نام شهروندان لبنانی را داشتند و از مقابله با دشمن به بهانه به خطر انداختن منافع شهروندان لبنانی و تهدید ثبات و امنیت لبنان انتقاد می کردند. این تنزل اخلاقی نشانگر کینه و نفرت آنها از پیروزی های بزرگ مقاومت است که به مراتب بزرگتر از انهدام خودروی نظامی رژیم صهیونیستی هستند.
رژیم صهیونیستی نیز به خوبی معنا و مفهوم انهدام این خودروی نظامی را درک کرده بود و با وجود سانسور کامل اخبار و اظهارات مربوط به آن، واکنش های زیادی به این حمله صورت گرفت که از مهمترین آنها می توان به این مساله اشاره کرد که نتانیاهو پیام را دریافت کرد و از همین رو، بمب هایی بر سر لبنانی ها ریخت تا تر و خشک را بسوزاند و البته این بمب ها را به اراضی کشاورزی و خالی از سکنه ریخت تا نشان دهد که تهدید سید حسن نصر الله مبنی بر اینکه تجاوز رژیم صهیونیستی و کشتار هر شهروند لبنانی با واکنش متقابل مواجه خواهد شد و مقاومت در قبال آن ساکت نخواهد نشست، بر روی او تاثیر گذاشته است.
حال ما باید منتظر بمانیم تا تاثیر این پیروزی ها را بر روی انتخابات رژیم صهیونیستی ببینیم. مقاومت تا پیروزی و آزادی فلسطین ادامه خواهد یافت.
