شهرکنشینان اشغالگر همیشه پس از هر عملیات مقاومتی فلسطینیان به ویژه در اطراف شهرکهای صهیونیستی در کرانه باختری دست به جنایات مختلف اعم از به آتش کشیدن، قتل و کشتار و تخریب و ویرانگری میزنند و شهرک حواره در نزدیکی نابلس پس از هر عملیاتی توسط مبارزان مقاومت بیش از هر منطقه دیگری در معرض حمله و جنایت شهرکنشینان قرار دارد.
اما پس از عملیات اخیر در حواره در تاریخ 2023/8/19 که به هلاکت دو اسرائیلی ساکن اسدود منجر شد، تا به امروز شاهد عربدهکشی و حملات گسترده شهرکنشینان علیه فلسطینیان نبودهایم، خب اکنون چه اتفاقی افتاده است؟ آیا تغییری در رفتارهای خصمانه شهرکنشینان ایجاد شده یا ارتش توانسته اوضاع را کنترل کند؟ به نظر من نه این است و نه آن، اما این یکی از نشانهها و نمودهای شکاف اجتماعی و سیاسی در جامعه صهیونیستی است که روز به روز هم عمیقتر میشود. کشتههای عملیات حواره از صهیونیستهای ساکن سرزمینهای اشغالی 1948 بودند نه از شهرکنشینان کرانه باختری، به قول اعضای گروهک صهیونیستی “جوانان تپهها” و حامیان بن غفیر و اسموتریچ، “آنها لائیک بودند نه متدین، حرمت روز شنبه را در روز روشن زیر پا گذاشتند و مجازات آن را هم دیدند.”
بعضی از صهیونیستها در اوج تظاهراتها و اعتراضات داخلی که جامعه صهیونیستی شاهد آن است، به وضوح این مسئله را بیان کرده و همانطور که عربها را دشمنان خارجی میدانند، طرف مقابل خود را هم دشمنان داخلی خواندند.
نزاع و اختلافات در جامعه صهیونیستی به نقطه بدون بازگشت رسیده است تا جایی که حتی به آنچه تا دیروز “ارتش ملت” نامیده میشد و به مثابه ستون فقرات پروژه صهیونیسم در فلسطین بود، هم لطمه وارد شده است.
هرتزی هلیوی رئیس ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی در شرایطی که بخشهای مختلف ارتش به ویژه نیروی هوایی (در اعتراض به طرح اصلاحات قضایی) شاهد تمرد، نافرمانی و امتناع از خدمت نظامی هستند، برای اولین بار از سوی محافل حزبی، مردمی و دولتی مورد شدیدترین هجمهها قرار گرفت؛ حال آنکه همین محافل دولتی متدین که خواستار مجازات تمردکنندگان در داخل ارتش هستند، در تناقضی آشکار لایحهای را برای معافیت طلبههای مدارس دینی از خدمت نظامی ارائه دادهاند.
اقدامات شهرکنشینان صهیونیست حاکی از آن است که یک بیماری مزمن و کشنده سرتاسر وجود رژیم اشغالگر را فرا گرفته است و تمامی آنچه اصول و ارزشهای صهیونیستی نامیده میشد که نسل موسس و پایهگذار این رژیم بدان پایبند بود، اکنون به دست نسل تخریب و فروپاشی در حال نابودی است، با این وجود آیا طرحها و پروژههای نجاتِ این رژیم از بحران پیش رو کارساز و نتیجهبخش خواهد بود؟
