کتاب سیاه جنایت های رژیم اشغالگر قدس

ملت آمریکا به خاطر حمایت همه جانبه از رژیم اشغالگر قدس چه سودی برده است؟! این پرسشی است که قویا از سوی شمار زیادی از نویسندگان آمریکایی مطرح می باشد ؛ البته این فرهیختگان هرگز مجال حضور در رسانه ها را نیافته و نمی یابند، چرا که دستگاه های اطلاع رسانی آمریکا حق هیچ گونه انتقاد از اسرائیل یا سیاست های کاخ سفید که مبتنی بر حمایت مطلق از تل آویو است، را ندارند.

پس با توجه به شرایطی که توضیح آن گذشت، این امکان وجود دارد که نویسندگان آزادیخواه جهان برای تهیه کتاب سیاه جنایت های رژیم صهیونیستی، ایجاد بستر مناسب برای انتشار این کتاب در رسانه ها و اینترنت و نیز ارسال آن برای تمامی طرف های ذیربط در مسئله دفاع از آزادی و حقوق بشر به همکاری با یکدیگر بپردازند.

رهبران جنایتکار صهیونیست

یکی از برجسته ترین نویسندگان آمریکایی که به خود جرات پرده برداشتن از جنایت های رژیم اشغالگر قدس را داد، دیوید دیوک است.

این نویسنده بر این باور است که حمایت بی چون و چرای آمریکا از رژیم اشغالگر قدس، عامل تنفر ملت ها از این کشور بوده و این حق مسلم ملت آمریکا است که از نتایج حمایت کورکورانه دولت شان از اسرائیل باخبر باشند.

وی معتقد است که تمامی رهبران رژیم اشغالگر قدس جنایتکار جنگی هستند و در ارتکاب زشت ترین کشتارها علیه ملت فلسطین و لبنان مشارکت داشته اند و در نسل کشی های خود از سلاح های آمریکایی بهره گرفته اند.

آریل شارن یکی از خونخوارترین تروریست ها در جهان به شمار می رود. این چهره صهیونیست مسئول کشتار 1500 زن، مرد و کودک فلسطینی در اردوگاه آوارگان صبرا و شتیلا است و بر اساس گزارش کمیته صهیونیستی کاهان که مسئولیت بررسی کشتار در اردوگاه مذکور را بر عهده داشت، شارون مسئول مستقیم این ماجرا بود.

شارون حمله اسرائیل به لبنان را مدیریت می کرد و با ریختن چندین تن بمب بر سر بیروت، این شهر را ویران نمود. ضمنا تعداد شهروندانی که در جریان حمله مذکور جان خود را از دست دادند، 5 برابر شمار قربانیان حادثه یازده سپتامبر بود.

بی تردید، شارون با استفاده از جنگنده های آمریکایی و نیز بمب ها و موشک هایی که کاخ سفید برای به راه انداختن کشتارهای جمعی و جنایت های جنگی تقدیم اسرائیل کرد، ترس و وحشت را بر لبنان حکمفرما نمود.

شارون بعد از اشغال بیروت، شروع به تعقیب و اخراج مبارزان فلسطینی از این شهر کرد و این امر باعث شد تا این افراد زنانان و فرزندان خود را در اردوگاه های نزدیک بیروت رها کنند. بعد از این ماجرا، ایالات متحده خود را در خصوص حمایت از امنیت زنان و کودکان ساکن اردوگاه های آوارگان فلسطینی متعهد اعلام کرد ؛ ولی شارون با زیر پا گذاشتن تعهدات آمریکا، طرح یک کشتار وحشیانه و تروریستی علیه افراد مذکور را پی ریخت. در واقع جنایت جنگی این چهره صهیونیست در صبرا و شتیلا، خیانت به آمریکایی هایی بود که خود را نسبت به حمایت از جان زنان و کودکان فلسطینی متعهد دانسته بودند.

شارون اردوگاه های آوارگان فلسطینی در لبنان را با تانک به محاصره درآورد تا مبادا هیچ فردی فرصت فرار و نجات از این جنایت را بیابد. این جنایتکار صهیونیست پس از محاصره، اقدام به تخریب اردوگاه ها و کشتار افراد کرد و در طول دو شبانه روز، شمار زیادی از افراد را به کام مرگ فرستاد. سربازان صهیونیست شرکت کننده در حمله اسرائیل به صبرا و شتیلا از صدای فریاد کودکان فلسطینی لذت می بردند.

پس از کشتار افراد، نوبت به بولدوزرهای صهیونیستی رسید تا با ورود به اردوگاه های صبرا و شتیلا، به تخریب کامل آن بپردازند. در جریان جنایت جنگی مذکور 1500 زن، مرد و کودک فلسطینی کشته شدند و بر اساس تحقیقات انجام گرفته از سوی دولت لبنان، شمار کشته ها 2500 تن بوده است.

کارکنان سازمان صلیب سرخ بعد از جنایت هولناک صبرا و شتیلا، در هنگام بررسی اردوگاه کودکانی را یافتند که سر از تن شان جدا شده بود و جسد زنان و دختران کوچکی را یافتند که پیش از گردن زدن، مورد تجاوز قرار گرفته بودند.

با وجود تمامی جنایت هایی که شارون در لبنان انجام داد، ولی دادگاه بین المللی هرگز وی را به پای میز محاکمه نکشاند. با وجود آنکه جنایت زشت و شرم آور صبرا و شتیلا که عار و ننگ برای بشریت به شمار می رود ؛ ولی این تنها جنایت شارون نبود. وی ده ها کشتار وحشیانه علیه ملت فلسطین به راه انداخت و باید به عنوان یک جنایتکار جنگی، یک تروریست و یک خونخوار محاکمه می شد.

بنا به اعتراف روزنامه عبری زبان هاآرتص، شارون زندگی خود را با جنایت علیه فلسطینیان در سال 1953 آغاز کرد. در آن سال، سربازان صهیونیست به فرماندهی آریل شارون کشتار وحشیانه ای را در قبیه به راه انداختند و هفتاد فلسطینی که بیشتر آنان را زنان و کودکان تشکیل می دادند، را کشتند.

استقبال بوش از شارون

آیا آمریکا از جنایت هایی که شارون مرتکب شده، بی خبر بود؟! آمریکا باید حکم بازداشت شارون را صادر می کرد و وی را به خاطر ارتکاب جنایت های جنگی تسلیم دادگاه بین المللی می نمود ؛ ولی بوش از شارون استقبال و با گرمی از او پذیرایی کرد و از این رو، باید این مقام آمریکایی را شریک نخست وزیر رژیم صهیونیستی در جنایت هایش دانست. آیا بعد از پذیرایی گرم بوش از شارونی که بزرگ ترین تروریست تاریخ بشریت و همپیمان اصلی بوش در جنگ علیه به اصطلاح تروریسم به شمار می رفت، دیگر کسی حرف های این مقام آمریکایی در مورد عدالت و دادگری را می پذیرد؟! آیا ملت آمریکا نمی داند که چرا دیگر ملت ها حس تنفر نسبت به ایالات متحده را در دل دارند؟!

دیوید دیوک می گوید: “اگر بوش در مجازات کشورهای حامی تروریست جدی بود، باید از اسرائیل شروع می کرد که در دل خود خونخوارترین تروریست های جهان را جای داده است تا جایی که شارون، عامل نسل کشی ها علیه ملت فلسطین، نخست وزیر آن می شود. آیا کنگره که در سیطره اسرائیل قرار دارد، اقدامی برای مجازات جنایتکاران جنگی صهیونیست صورت داده است یا آنکه به جای مجازات، میلیون ها دلار کمک مالی تقدیم تل آویو نموده است؟! با پاسخ به این پرسش به این نکته می رسیم که آمریکا حامی تروریسم می باشد.”

این کاخ سفید است که پول ها را از مالیات دهندگان آمریکایی می گیرد و مستقیما تحویل تروریست های صهیونیستی می دهد. این دولت آمریکا است که هزینه گلوله ها، بمب ها و موشک هایی که صهیونیست ها برای نسل کشی های خود علیه فلسطینیان به کار می برند، تامین می نماید.

شارون تمامی تعهداتی که آمریکا در خصوص حفاظت از جان افراد مقیم اردوگاه های آوارگان فلسطینی در لبنان را زیر پا گذاشت و به واشنگتن خیانت کرد.

نویسنده آمریکایی مذکور خاطرنشان می سازد: “کشتار صبرا و شتیلا انگیزه ای برای لبنانی ها شد تا به انجام عملیات های انتحاری علیه نیروهای مارینز در لبنان دست بزنند و در برهه زمانی کمتر از یک سال، 241 سرباز آمریکایی را بکشند و این در واقع نتیجه حمایت ایالات متحده از تل آویو بود.”

در کتابی که توسط استرافسکی، جاسوس اسبق موساد نگاشته و توسط روزنامه لوس آنجلس تایمز منتشر شده، آمده است: “سازمان جاسوسی اسرائیل پیشاپیش از حملات افراد به نیروهای مارینز در لبنان (سال 1983) مطلع بودند و هرگز آمریکا را از این امر باخبر نکردند که این اقدام در نوع خود خیانت به این کشور بود.”

پس همان طور که استرافسکی گفته است، موساد از اعطای اطلاعات لازم به آمریکا برای نجات جان سربازانش خودداری ورزید و باعث مرگ 241 آمریکایی شد.

رژیم پرورش یافته تروریسم

دیوید دیوک می افزاید: “اسرائیل بر پایه تروریسم شکل گرفته است و صهیونیست ها برای اشغال فلسطین حتی علیه هیات انگلیسی حاکم بر این کشور نیز مرتکب جنایت شدند و به عنوان نمونه، هتل داود را منفجر کردند که 93 قربانی گرفت و صهیونیست ها متعمدا به قتل کارمندان و سربازان انگلیسی دست بردند. آنان همچنین کونت برنادوت، میانجیگر بین المللی را به خاطر آنکه اطلاعاتی را در خصوص تروریسم صهیونیستی در اختیار جامعه جهانی گذارده بود، به قتل رساندند. ضمنا کشتارهای جمعی که گروهک های تروریست صهیونیستی علیه فلسطینی ها به راه انداختند، نیز شکلی عمومی به خود گرفته بود.”

تاکتیک اصلی گروهک های صهیونیستی شترن و آراگون ربودن سربازان انگلیسی و کشتن تدریجی آنان بود. اسرائیل اولین رژیم در جهان است که از تکنیک های تروریستی استفاده می کند و در به روز سازی این شیوه ها فعالیت می نماید که از مهم ترین این تکنیک ها می توان به ابزار ترور اشاره نمود که اسرائیل از آن برای حذف دشمنان خود در سراسر جهان استفاده کرده و می کند.

فلسطینی ها از مهم ترین قربانیان تروریسم صهیونیستی در طول نیم قرن گذشته بوده اند. اسرائیلی ها با استفاده از سیاست همه جانبه تروریسم توانستند 800 هزار فلسطینی را از خانه، کاشانه و مزارع شان بیرون نماید.

مناخیم بگین، نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی در کتابش ضمن اعتراف به اینکه مسئول کشتار دیریاسین بوده است، می نویسد: “هدف از این کشتار ایجاد وحشت در وجود فلسطینی ها و وادار ساختن آنان برای فرار از خانه و کاشانه شان بود.”

به هر حال، صهیونیست ها با استفاده از روش های تروریستی موفق به اشغال فلسطین شدند و کشورشان را در این سرزمین بنا نهادند یعنی همان اسرائیلی که مورد حمایت مالی و تسلیحاتی آمریکا است. پس با توجه به تمامی آنچه گذشت، کاملا طبیعی است که ملت ها از آمریکا به خاطر بیدادگری و دورویی اش متنفر باشند.